Σχέσεις από απόσταση

Ερωτευτηκα ένα παιδί που είναι ένα χρόνο μεγαλύτερος μου και δεν τον έχω δει από κοντα θέλω την βοήθεια σας. Τον γνωρισα μέσω τις κολλητης μου είναι ξαδελφια έτυχε να γίνει κάτι δεν το περιμενα μιλάμε κάθε μέρα αλλά αυτός μένει πολύ μακριά στην Κρήτη και εγώ Αθήνα μου υποσχεθηκε θα έρθει Αθήνα τον Ιούλιο αλλά εγώ τι θα κάνω ως τότε δεν ξέρω του αρεσω πολύ και μου αρέσει πολύ και δεν ξέρω. Για αυτό σας έστειλα εδώ να με βοηθησετε!!!

Γνώρισα το καλοκαίρι στο χωριό μου ένα αγόρι που του αρεσα από την πρώτη στιγμή που με ειδε, το ιδιο και εγω. Ρωταγε ολους μου τους φίλους τι ώρες βγαίνω Γιατί ήθελε να με βλέπει ιλο και περισσότερο ο7 μέρες περνούσαν και μου έστελνε μηνύματα και μου τηλεφωνούσε λογο επειδή είχε φύγει διακοπές. Μίλαγαμε σχεδόν κάθε μερα και μετά απο ενα μηνα τα φτιάξαμε για ενα μηνα Αλλά απο αποσταση, το θεμα είναι ότι απο τότε δεν μου στέλνε ποτέ εκείνος μήνυμα.. Αλλά μιλάγαμε και οι δυο τρυφερά και συναντηθήκαμε μετά απο βδομάδες και μοιράσαμε το πρώτο μας φιλι! Από τοτε όμως δεν ξερω ένιωθα οτι κατι είχε αλλάξει δεν μου λέγε ποτέ να συναντηθούμε και δεν μου μίλαγε καθόλου όσο πέρναγε ο καιρός.. τον Ρωτούσα τι είχε αν κατι τον πείραζε και μου λεγε δικαιολογίες οτι είναι καλά και οτι αφού αγαπάει Γιατί να με αγνοεί.. Αυτό συνεχίστηκε και τον ξανά ρώτησα αν είναι καλα και τότε ήταν η στιγμή που με χώρισε λογο απόστασης και πιστεύετε οτι Έτσι θα ηταν καλύτερα αντι να καθόμαστε και να σπλαντιαζουμε που δεν βλεπόμαστε. Πέρασε ενας μήνας και του έστειλα μήνυμα για να δω τι κάνει Αυτός μου εξομολογήθηκε πως έκανε μεγάλο λάθος και οτι με αγαπάει ακόμα και οτι τιυ λείπω, μου ζήτησε να βγούμε. Όταν βγήκαμε μου έκανε και ενα δωρο ήταν πολυ συγκινητικό… Αυτό όμως που εχω απορία είναι το ότι οταν του ζήτησα να τα ξανα βρούμε Αυτός Ούτε οχι ουτε Ναι ειπε ήταν σαν κατι να τον πείραξε εκείνη την στιγμή ενώ ο ίδιος μου έλεγε το ποσό του λείπωω γι αυτο έκανα και εγω αυτήν την κίνηση.Η αντίδραση του ηταν περίεργη και από τοτε που του το ειπα δεν μου ξανα έστειλε μήνυμα.. Μετά απο ενα μηνα του ειπα οτι Θέλω να συναντηθώ μαζί του να του μιλήσω σαν φιλικά.. εκείνος το πηρε καπως και μου ριπε απότομα ότι δεν με αγαπάει πια και οτι Δεν ξέρει τι φταίει μου λεγε οτι μπορεί να φταίει που δεν είναι μαζι μου καθε μερα η ΑΠΌΣΤΑΣΗ… Αλλά πριν βδομάδες τον είχα κάνει να ζηλέψει και όντως πέτυχε.. Αυτό οιυ δεν μπορώ νσ καταλάβω είναι οτι αν μου ειπε ψέματα οτι δεν με αγαπάει πια…

/μ’αρεσει πολυ το θεμα -εχω ριξει το χιλιομετρο της ζωης και θα το ξαναριχνα δηλαδη το ριχνω ακομα .κανενας απ τους 2 ερωτες της ζωης μου δεν ξεκινησε εξ’αποστασεως αλλα ηταν εξελικτικο σταδιο. ο πρωτος σαν φοιτητης εξωτερικου κρατησε 4 χρονια .2 μαζι -2 εξ αποστασεως κι ελαβε τελος και κανα 3 που ερχοταν κι εφευγε στο μυαλο μου . αναθεωρησα οτι ειχα μαθει κι ανατραφει 18 χρονια .ειχα κανει το Αθηνα -Σοφια να μοιαζει Συνταγμα -Αμπελοκηποι αφου το συγκεκριμενο γραφειο οταν ταξιδευα δεν εβαζε αρχηγο γκρουπ.κοιταξα τα διαβατηρια και ειδα οσο σπουδαζα ειχα 10 ταξιδια κι αφ’οτου εφυγα 50.μετα απο 14 χρονια γνωριζω τον 2ο ερωτα της ζωης και …..δεν θελω να γνωρισω αλλον!!!!!!!!!ειμαστε 12 χρονια μαζι τα τελευταια 5 ειμαι Γαλλια και κοντευω να παρω διπλωμα πιλοτου ,ειναι σα να την γνωρισα χτες και καθε φορα που παιρνω τ αεροπλανο νομιζω οτι παω στο πρωτο ραντεβου ,ποτε δεν σκεφτηκα τι εδωσα τι πηρα -παιρνω γιατι μου δινει και δινω γιατι θελω να δωσω ,οπως ηταν η πρωτη στιγμη ειναι κι αυτη που σας γραφω τωρα .μαζι μου εγινε και καπετανισα ,μαζι μου εγινε και στρατιωτινα,δεν ηξερε καν πως βιωνεις τις στιγμες σε μια σχεση τετοια .μην κρινεις κανεναν για τις αντοχες του ,δεν εχουν ολοι τις ιδιες και αυτο που λες ,να το πεις στην γλωσσα που καταλαβαινει ο αλλος κι οχι στην δικη σου .Το σ΄αγαπω δεν χρειαζεται να το πεις ,το λενε τα ματια σου κοιταζωντας τις ” ματαρες σου”(συγχωρεστε το 2ο προσωπο ,σας γραφω σαν να τ’αντικρυζω και της μιλαω αν κι οτι εγραψα της τα ‘χω πει πιο εμφατικα) οταν βγαινω την παιρνω τηλεφωνο ,οχι για να της πω τι κανω αλλα για να κατσει νοητα διπλα μου ,οταν βγει …τις εχω στειλει και λουλουδια παρα τα 2800χλμ κι ειμαστε ……50.αν ειναι για σενα θα μεινει ,αν δεν ειναι ,θα φυγει .απλα μεινε αυτο που εισαι ,ο εαυτος σου (μαθημα ετων 17 κοινωνιολογος ,κι αυτο απτεται της κοινωνιολογιας-να ‘ναι καλα ) λεγε αυτο που νιωθεις αλλιως μην πεις κατι που δεν εισαι συ ( μαθημα ετων 18 ιεροδουλος-να ‘ναι καλα) αν δεν δω με τα ματια μου ,δεν πιστευω καμια γλωσσα ( μαθημα ετων 16 μητερα -να’ναι καλα ) μην παρασυρθεις απο τον ερωτα και λες τα παντα για σενα ,κρατα καποια για σενα αλλιως θα χαθει το μυστηριο ,συντηρησε το ( μαθημα ετων 25 απο μια σχεση ετων 48-να ‘ναι καλα) παρα τα 50 δεν μπορω να σας δωσω κατι σαν συμβουλη γιατι ειναι η μονη κατασταση που δεν εχει θεωρια και δεν σκοπευω να την αναλυσω ,μ’αρεσει οπως ειναι γιατι ‘ναι αυτο που ειναι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Γεια σας, εγω εχω σχεση εδω και 9 μηνες με ενα παιδι και λειπει εδω και εναν μηνα για σεζον.μιλαμε στο τελεφωνο μονο 2 φορες την ημερα και ολη την υπολοιπη μερα με μηνυματα, οποτε θυμηθει να μου στειλει…εγω στελνω συνεχεια αλλα αργει ν απαντήσει η δεν απανταει καθόλου.. η αδιαφορία του τις τελευταιες μερες εχει αρχισει να με σκοτώνει…φοβάμαι πως η αποσταση θα τον κανει να με ξεχάσει. Τι να κανω για να ανανεωσω το ενδιαφέρον του και να μου δίνει περισσότερη σημασια;

Πριν αρχισω περιττό να σας πω οτι ειμαι Bi..
Είναι ενα παιδί που μιλαμε εδω και λιγο καιρό μου αρέσει τρελά του αρεσω επισης τρελά..Μενω Πρέβεζα και μενει Θεσσαλονίκη..Εγω θα παω μόνιμα θεσσαλονικη σε 2 χρόνια για σπουδες(Εγω 17 αυτος 25)
Καιρο με τον καιρο δενομαστε ολο κ πιο πολυ..Και εγώ ως γνήσιος παρθένος δενομαι παρα πολυ εύκολα και δεν τα παραταω επίσης..Απο τον οκτωβριο και μετα που θα τελειώσει η σεζον στην δουλεια του θα μπορω να πηγαίνω καποιες φορές..Και ισως να έρχεται και αυτος εδώ..Ο άνθρωπος αυτός ειναι ακριβως αυτο που θελω..Και στον χαρακτήρα αλλα και σε εμφάνιση..Ειναι καλός..Γλυκός..τρυφερός..Αλλα φοβάται οτι δε θα αντέξει αυτη την κατάσταση..Για εμενα δεν φοβάμαι..Δεν το βαζω ποτε κάτω..Ενας ερωτευμένος παρθενος περιμένει για μια αιωνιότητα..
Βοηθήστε με..Πειτε κάτι

Είμαι και εγώ σε σχέση δύο χρόνια και τέσσερις μήνες.Τους έξι πρώτους μήνες τους ζήσαμε από κοντά.Έπειτα, πήρα το πτυχίο μου και αναγκάστηκα να γυρίσω στο νησί μου.Στο διάστημα που ήμασταν χώρια τον επισκέφθηκα 3 φορές για 10 ημέρες την κάθε φορά.Τον επισκεπτόμουν κάθε 3-5 μήνες.Εκείνος ήρθε στο νησί μου για 5 ημέρες και έπειτα ήρθε 2 φορές στην Αθήνα για 1 ημέρα όταν εργαζόμουν.Τώρα είμαι πάλι στο νησί μου και εκείνος είναι στο στρατό.Έχουμε να βρεθούμε 6 μήνες και στο μεταξύ η μητέρα του έκανε μια σοβαρή εγχείρηση και έτσι όταν είχε άδεια δεν βρεθήκαμε.Από τότε είναι όλο θυμό απέναντι μου, μαλώνουμε κάθε 10 ημέρες και μετά τα βρίσκουμε ξανά.Έκανε αιτήματα στο facebook σε κοπέλες και όταν τα βρίσκαμε τις διέγραφε.Ανακάλυψα όμως πως μιλάει μαζί τους ενώ αρχικά δεν το παραδέχονταν.Ισχυρίζεται πώς θέλει εμένα αλλά αντιδράει έτσι από την πίεση που νιώθει.Με πιέζει πολύ να τον επισκεφθώ ενώ εκείνος βρίσκει προφάσεις για να μην με επισκεφθεί.Ύστερα από πίεση, έμαθα ότι οι γονείς του, του ζήτησαν να με αφήσει και να βρει κοπέλα από κοντά.Για την ώρα δεν του μιλάω γιατί νιώθω πως με κορόιδεψε και πως πρέπει να ξεκαθαρίσει τη θέση του με τους γονείς του.Εσείς τι έχετε να πείτε;

Είμαι εδώ για να μοιραστώ την εμπειρία μου σε όλους σας. σχετικά με το πώς πήρα πίσω τον άντρα μου, παντρευτήκαμε για περισσότερα από 9 χρόνια και έχουν πάρει δύο παιδιά. πράγμα πήγαιναν καλά μαζί μας και είμαστε πάντα ευτυχείς. ώσπου μια μέρα ο σύζυγός μου άρχισε να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να καταλάβει, ήμουν πολύ μπερδεμένη από τον τρόπο που εγώ και τα παιδιά αντιμετωπίζουν. αργότερα τον ίδιο μήνα δεν είχε έρθει στο σπίτι πάλι και μου τηλεφώνησε ότι θέλει ένα διαζύγιο, τον ρώτησα τι έχω κάνει λάθος για να αξίζει αυτό από τον ίδιο, το μόνο που έλεγε ότι θέλει ένα διαζύγιο που μου μισούν και δεν θέλουν να με δει και πάλι στη ζωή του, ήμουν τρελός και απογοητευμένος, δεν ξέρω τι να κάνω, ήμουν άρρωστος για περισσότερο από 2 εβδομάδες, λόγω του διαζυγίου. τον αγαπώ τόσο πολύ ήταν πάντα για μένα χωρίς αυτόν η ζωή μου είναι ελλιπής. Είπα την αδερφή μου για τη σημερινή κατάστασή μου και μου είπε σχετικά ο Δρ Goko ο γιατρός αγάπη, i επικοινώνησε μαζί του για την επιστροφή του συζύγου μου πίσω σε μένα, μου είπε ότι ο σύζυγός μου έχουν ληφθεί από μια άλλη γυναίκα, η κυρία ρίχνει μια σημάνει σε αυτόν, αυτός είναι ο λόγος που με μισούν και μας θέλουν να πάρουν διαζύγιο. Τότε, επίσης, μου έδωσε τη διαβεβαίωση ότι στις επόμενες 48 ώρες ο σύζυγός μου δεν πρόκειται να επιστρέψει πίσω σε μένα και τα παιδιά, αφού έχουν φινίρισμα χύτευση το ξόρκι στις επόμενες 48 ώρες ο σύζυγός μου μου τηλεφώνησε μια συγγνώμη για μένα στο τηλέφωνο και δήλωσε ότι εξακολουθεί να μ ‘αγαπάς τόσο πολύ δεν ξέρει τι ήρθε πάνω του. Σήμερα, όμως, ο σύζυγός μου και όλη η οικογένεια μου είναι και πάλι τώρα ευχαριστημένοι. Σας ευχαριστώ Δρ Goko για ό, τι έκανε. i θα ήταν τίποτα σήμερα, αν όχι για τη βοήθειά σας.

Είμαι εδώ για να μοιραστώ την εμπειρία μου σε όλους σας. σχετικά με το πώς πήρα πίσω τον άντρα μου, παντρευτήκαμε για περισσότερα από 9 χρόνια και έχουν πάρει δύο παιδιά. πράγμα πήγαιναν καλά μαζί μας και είμαστε πάντα ευτυχείς. ώσπου μια μέρα ο σύζυγός μου άρχισε να συμπεριφέρεται με έναν τρόπο που δεν μπορούσε να καταλάβει, ήμουν πολύ μπερδεμένη από τον τρόπο που εγώ και τα παιδιά αντιμετωπίζουν. αργότερα τον ίδιο μήνα δεν είχε έρθει στο σπίτι πάλι και μου τηλεφώνησε ότι θέλει ένα διαζύγιο, τον ρώτησα τι έχω κάνει λάθος για να αξίζει αυτό από τον ίδιο, το μόνο που έλεγε ότι θέλει ένα διαζύγιο που μου μισούν και δεν θέλουν να με δει και πάλι στη ζωή του, ήμουν τρελός και απογοητευμένος, δεν ξέρω τι να κάνω, ήμουν άρρωστος για περισσότερο από 2 εβδομάδες, λόγω του διαζυγίου. τον αγαπώ τόσο πολύ ήταν πάντα για μένα χωρίς αυτόν η ζωή μου είναι ελλιπής. Είπα την αδερφή μου για τη σημερινή κατάστασή μου και μου είπε σχετικά ο Δρ Goko ο γιατρός αγάπη, i επικοινώνησε μαζί του για την επιστροφή του συζύγου μου πίσω σε μένα, μου είπε ότι ο σύζυγός μου έχουν ληφθεί από μια άλλη γυναίκα, η κυρία ρίχνει μια σημάνει σε αυτόν, αυτός είναι ο λόγος που με μισούν και μας θέλουν να πάρουν διαζύγιο. Τότε, επίσης, μου έδωσε τη διαβεβαίωση ότι στις επόμενες 48 ώρες ο σύζυγός μου δεν πρόκειται να επιστρέψει πίσω σε μένα και τα παιδιά, αφού έχουν φινίρισμα χύτευση το ξόρκι στις επόμενες 48 ώρες ο σύζυγός μου μου τηλεφώνησε μια συγγνώμη για μένα στο τηλέφωνο και δήλωσε ότι εξακολουθεί να μ ‘αγαπάς τόσο πολύ δεν ξέρει τι ήρθε πάνω του. Σήμερα, όμως, ο σύζυγός μου και όλη η οικογένεια μου είναι και πάλι τώρα ευχαριστημένοι. Σας ευχαριστώ Δρ Goko για ό, τι έκανε. i θα ήταν τίποτα σήμερα, αν όχι για τη βοήθειά σας. επικοινωνήστε με τον [email protected] WhatsApp τον 2348056398964.

Καλησπέρα.
Θα ήθελα να εκφράσω και εγώ τον προβληματισμό μου. Είμαι με την κοπέλα μου σχεδόν 2 χρόνια. Είμαι 24 και αυτή 20. Περσυ που διναμε μαζί πανελλήνιες είχαμε κάνει τις κουβέντες και είχαμε αποφασίσει να μην φύγουμε για σπουδές και να κάνουμε κάτι μαζί στον τόπο μας εστί ώστε να μην χρειαστεί να είμαστε χώρια. Γνωρίζοντας το αυτό ξεκίνησα να δρομολογω την ζωή μου διότι αγαπιόμαστε πραγματικά. Μοηκα σε διαδικασία να νοικιασω σπίτι και να στρωνω τα πραγματα για να καταφέρουμε να ζούμε μαζί. Δυστυχώς όταν βγήκαν τα αποτελέσματα η κοπέλα μου περασε σε μία άσχετη σχολή την οποία δεν ήθελε και δεν ηθελε να παει. Τα φεραν οι γονείς της αποδω το φεραν από εκεί και τελικά μια μέρα μου ανακοίνωσε ότι θα φύγει για σπουδές επειδή είναι το μελλον της και πρέπει να δοκιμαστεί η αγάπη μας. Δεν εψω νιωσρι πιο ασχημα συην ζωη μου.Αποφάσισα να την ακολουθησω γιά νά είμαστε μαζί. Ζώντας μαζί της 6 μήνες κατάλαβα ότι δεν είναι δικια της επιθυμία να βρίσκεται εκεί αλλά για ικανοποιηση των γονιών και θορυβηθηκα αρκετά γιατί το θεωρησα όλο αυτό το πράγμα μία κοροϊδία. Μετά με ένα πρόβλημα υγείας που είχα αναγκάστηκα να κάνω ένα χειρουργείο και αναγκαστικά επέστρεψα σπίτι μου. Το θέμα είναι ότι γνωρίζοντας ότι εκεί είναι σπατάλη χρόνου και επειδή την βλέπω και καταπιεζεται και δεν το θέλει πραγματικά αισθάνομαι πολύ άσχημα γιατί τώρα είμαστε σε απόσταση. Εγώ έχω από μεριας μου αρκετά παράπονα για το πως κατέληξε έτσι και αισθάνομαι άσχημα γιατί βλέπω τον άνθρωπο μου για ασκοπους λόγους να θέλει να υποβληθούμε σε μία ψυχοφορα διαδικασία χωρίς να ξέρουμε πώς θα βγει. Πραγματικά μεγάλο αδιεξοδο

Θέλω τον άντρα μου για να αφήσει τη μαρτυρία μου και την ευτυχία μου με όλους σας σε αυτήν την τοποθεσία Web, τελευταία μου χρονιά για μια άλλη γυναίκα στη δουλειά του και εγώ και 2kids μου δώσει, όλα ήταν τόσο δύσκολο για μένα, γιατί εγώ τον τόση αγάπη, έτσι είδα τα στοιχεία του μεγάλου Mutaba κάνει αυτός, έχει βοηθήσει τις γυναίκες στο Check-άνθρωπος πίσω, γι ‘αυτό επικοινώνησε μαζί του και να τον βοηθήσει για μένα, η επιστροφή σημάνει για το σύζυγό μου και 2 ημέρες για να αφήσει το σύζυγό μου, την άλλη γυναίκα και έρχεται πίσω στην μου με τόση αγάπη και φροντίδα. Δεν θα ξεχάσω ποτέ αυτή τη βοήθεια, η μεγάλη Mutaba μου έδωσε και μου children.If είστε εδώ, χρειάζεστε βοήθεια για να σας πάρει πίσω, μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του μέσω e-mail εραστή [email protected] Είμαι περήφανος για την κατάθεσή του.

….ΕΒΓΑΛΑ ΕΝΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ ΜΕ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ…..ΕΓΩ ΕΧΩ ΣΧΕΣΗ 3 ΧΡΟΝΙΑ ΕΙΜΑΙ 45 ΕΤΩΝ ΤΟ ΤΑΙΡΙ ΜΟΥ 38 ΚΑΙ 500ΧΛΜ. ΜΑΚΡΙΑ…. ΧΩΡΙΣΜΕΝΟΙ ΜΕ ΠΑΙΔΙΑ ….ΙΣΩΣ ΓΙΑ ΕΜΑΣ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ (σχημα λογου η καρδουλα μας το ξερει ) ΑΠΛΑ ΤΑ ΒΙΩΜΑΤΑ ΚΑΙ ΤΟ ΤΙ ΖΗΤΑΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΕΙΝΑΙ ΠΙΟ ΩΡΙΜΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΣΤΑΛΑΓΜΕΝΟ , ΔΕΝ ΜΑΣ ΒΙΑΖΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΣΠΑΣΜΟΔΙΚΑ ΚΑΙ ΠΑΡΟΡΜΗΤΙΚΑ ….ΟΠΟΤΕ Η ΝΕΟΤΕΡΕΣ ΗΛΙΚΙΕΣ ΠΟΥ ΔΙΑΒΑΖΩ ΕΔΩ ΜΕΣΑ ΒΡΑΖΕΙ ΤΟ ΑΙΜΑ ΤΟΥΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΟΛΟΓΗΜΕΝΑ…. ΕΧΟΥΝ ΠΙΟ ΕΝΤΟΝΕΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΣΕ ΖΗΤΗΜΑΤΑ ΖΗΛΕΙΑΣ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΙΣΤΟΣΥΝΗΣ ΓΙ ΑΥΤΟ ΘΑ ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΑ Η ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΘΕΛΕΙ ΩΡΙΜΟΤΗΤΑ ΜΕ ΤΟ Ω ΚΕΦΑΛΑΙΟ (και βεβαια υπαρχουν ωριμοι και προσγειομενοι νεοι) ….ΑΝ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΣΕ ΘΕΣΗ ΝΑ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΤΟΥΝ ΜΙΑ ΤΕΤΟΙΑ ΣΧΕΣΗ ΚΑΛΥΤΕΡΑ ΝΑ ΔΟΥΝ ΚΑΤΙ ΑΛΛΟ ΣΤΑ ΜΕΤΡΑ ΤΟΥΣ,…. ΠΕΡΑΣΑ ΚΑΙ ΓΩ ΑΠΟ ΑΝΑΣΦΑΛΕΙΕΣ ΔΕΝ ΤΟ ΚΡΥΒΩ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΚΑΤΙ ΤΟ ΕΥΚΟΛΟΝΑ ΦΤΑΣΩ ΕΔΩ ΠΟΥ ΕΙΜΑΙ…. ΠΟΝΑΕΙ ΠΟΛΥ Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΛΛΑ ΟΤΑΝ ΕΧΕΙΣ ΦΑΕΙ ΣΦΑΛΙΑΡΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΕΧΕΙΣ ΓΝΩΡΙΣΕΙ ΑΠΟ ΟΛΕΣ ΤΙΣ ΠΛΕΥΡΕΣ ΤΗΣ ΕΙΝΑΙ ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ Η ΑΝΑΜΟΝΗ… , ΕΝΑΣ ΝΕΟΣ ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΝΑ ΑΝΥΠΟΜΟΝΕΙ ΓΙΑ ΤΟ ΜΕΤΑ ,ΓΙΑ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑ ΚΑΙ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΧΕΙ ΔΙΚΙΟ…..ΟΠΟΤΕ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΒΑΡΒΑΡΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΝΕΟ ΝΑ ΜΠΕΙ ΣΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΛΟΥΚΙ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΕΧΕΙ ΧΕΙΡΟΠΙΑΣΤΟ ΟΡΑΜΑ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΗΞΗ…. ΠΡΟΣ ΘΕΟΥ ΔΕΝ ΤΟ ΑΠΑΓΟΡΕΥΩ ΚΑΘΕ ΑΛΛΟ ΟΣΟΙ ΘΕΛΟΥΝ ΑΣ ΚΑΟΥΝ , ΠΟΙΟΣ ΔΕΝ ΛΑΤΡΕΥΕΙ ΝΑ ΚΑΙΓΕΤΑΙ ΑΠΟ ΕΡΩΤΑ ,….ΝΕΟΙ , ΜΕΣΗΛΙΚΕΣ , ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ…..Ο ΕΡΩΤΑΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΟΡΙΑ.. ΑΠΛΑ ΔΙΝΩ ΚΑΠΟΙΕΣ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΑΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΣΤΟ ΑΝ ΑΞΙΖΕΙ ΜΙΑ ΣΧΕΣΗ ΑΠΟ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ……. ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΑΞΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΔΕΝ ΧΑΙΔΕΥΕΙ ΤΑ ΑΥΤΙΑ , ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΑΥΤΗ ΜΙΑ ΣΦΑΛΙΑΡΑ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΙΑ ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΕΝΑ ΣΚΑΛΟΠΑΤΙ ΠΑΡΑΠΕΡΑ ΚΑΙ ΑΝ ΘΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΚΑΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΜΑΣ…….!!!

Εδω κ 3 μηνες και κατι μερες εχω γνωρισει ένα αγορι στην ηλικια μου τα φτιξαμε μεσω facebook και ολη την ωρα λεγαμε γλυκόλογα.ΤΟΝ ΑΓΑΠΩ ΤΟΝ ΘΕΛΩ!!!ΕΙΝΑΙ Η ΖΩΗ ΜΟΥ!!!<3 ΜΑΡΕΣΕΙ ΠΟΛΥΥΥ.. εχει τυχι να συναντηθούμε τυχαια με τους γονεις μας ο καθενς κ να θελουμε να μιλησουμε ο ενας τον αλλον αλλα..να ντρεπόμαστε ή και οτιδήποτε άλλο…Την προηγουμενη εβδομαδα πηγα να του στειλω μηνυμα στο Facebook και ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΣΑ ..ΗΜΟΥΝ ΣΟΚΑΡΙΣΜΕΝΗ!!!μεχρι που η κολλλητη μου τον συνανταει τυχαια στο κ με περνει τηλ κατευθείαν..εκαι μου λεει ότι νομιζει ότι είναι αυτος(γιατι ουτε κ αυτή τον ειχε δει αλλα από φωτο τον ηξερε κ αυτή μονο) και πηγαινει κ μ δινει τ τηλ να του μιλησω(είχαμε ξαναμιλησει από τηλ)καιμιλησαμε και μου λεει ότι δεν του χακαραν τον λογαριασμο και του τον εκλεισαν…ετοιμη ημουν να τ πω αντε κ…..αλλα κρατηθηκα γιατι εγω είμαι αυτή που τον σκέφτομαι που τον αγαπω και που τον θελω…επισης του ειχα κανει κ καποια τηλεφωνημαα από τα 3 κινητα που μ ειχε δωσει…κ εκτος από όλα αυτά δεν μου ειπε ουτε ένα σγαπω ένα μου λείπεις …από το τηλ..Κ εγω εχω μεινει με την απορια αν τα εχουμε αν θα τον δω ποτέ?αν ….δεν ξερω και εγω…ΤΗΝ ΒΟΗΘΕΙΑ ΣΑΣ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙΙΙ!!!!!!! <3<3 <3

Σας καταλαβαινω. Γνωρισα καποιον περυσι το καλοκαιρι απο το φβ και τα φτιαξαμε. Αυτος ειναι απο τα Γιαννιτσα αλλα μενει Αθηνα λογω δουλειας και γω μενω Καλαματα.
Τα εχουμε 8 μηνες, εχει ερθει τρεις φορες να με δει και εχθες μου ειπε οτι θελει να μεινει μονος για να σκεφτει.
Του εστειλα μηνυμα στο κινητο στις 12 παρα και του ειπα το σκεφτηκες η οχι ακομα, και μου απαντησε οτι οταν αποφασισω να παω Αθηνα τοτε θα ξαναμιλησουμε

Έχω μια σχέση 8 μηνες …..με ένα παιδί στην ηλικία μου….Δεν λέω φέρεται άψογα αλλά αυτή η ζήλια του και αυτή η αμφιβολία του με σκοτώνει, με στενοχωρεί…
Είχαμε χωρίσει για ένα μικρό διάστημα και ο ένας και ο άλλος πήγαμε με άλλους … 25 Αυγούστου ήμασταν ξανά μαζί αλλά κάτι είχε αλλάξει. …..
6 μήνες ήρθαμε σε επαφή… Μετά μου έλεγε ότι με αγαπάει και έτσι έχω δεθεί μαζί του αρκετά πολύ που άμα τον χάσω θα πεθάνω. …. Δεν θέλω να γίνει κάτι τέτοια αλλά το σκέφτομαι. … Όταν του λέω κάτι και δεν του Αρέσει το μόνο που μου λέει (δεν με αγαπάς δεν με νοιάζεσαι. ..Δεν με θες) ….
Είμαι καταπιεσμένη ???? δεν μπορώ έτσι πλέον δεν με ρωτάει αν είμαι καλά και αν έχω όρεξη για να κάνω έρωτα μαζί του ….. Για να είναι αυτός καλά, εγώ πρέπει να το ανεχτώ όλο αυτό ????

Καλησπερα σας παιδια, εμαι κ εγω σε μια σχεση απο αποσταση. Ειναι ο ερωτας της ζωης μου, η λεξη ερωτας ειναι λιγο για να περιγραψω αυτο που νιωθω για εκεινη, κ απο τη μερια της ισχυει ακριβως το ιδιο..
Εχουμε αμιβαια συναισθηματα υπαρχει πολυ αγαπη κ απο τους δυο, το προβλημα ομως ειναι η ΑΠΟΣΤΑΣΗ… ειμαστε 2 ωρες μακρια, εγω ειμαι 23 κ εκεινη18, φετος δινει πανελληνιες, διαβαζει, μιλαμε πολυ λιγοτερο απο πριν, δυσκολευομαστε κ στο να βρεθουμε επδ οι γονεις της δεν την αφηνουν να ερθει μονη της.
Βλεπόμαστε μονο τις φορες που ερχονται μαζι για διακοπες, με λιγα λογια, προσπαθω απο τη μερια μου σαν μεγαλυτερος που ειμαι να ισορροπήσω λιγο τα πραγματα, εχω κανει υποχωρησεις την καταλαβαινω κ δεν θελω να τη πιεζω..
Δεν κρυβω οτι εχουμ τσακωθει παρα πολλες επδ «απαιτω» πραγματα π εκεινη λογω των γονιων της δεν μπορει να τα προσφερει:, να μεινει ενα βραδυ σπιτι μου, να ερθει μονη της αυτα ειναι π θελω απο εκεινη κ δυστηχως δεν τα εχω…
Τι μου προτεινετε εσεις να κανω? με εχει ρημάξει ψυχολογικα κ ολας γτ πλεον με το διαβασμα που εχει δεν βλεπομαστε συχνα, δεν μιλαμε πολυ, εγω λεφτα να παω δεν εχω περναω κ εγω τις δυσκολιες μου, εκεινη κ να ειχε λεφτα δεν θα την αφηναν οι γονεις της να ερθει, οποτε πρεπει αναγκαστικα να περιμενω ποτε θα ερθει με τους δικους της…
ρε παιδια πραγματικα εχω φρικαρει το μυαλο μου παει να σπασει δεν ξερω τι να κανω ολη αυτη η αναμονη με εχει τρελανει. φοβαμαι μηπως τη χασω κ δν θελω να συμβει αυτο.. για μενα ειναι ολη μ η ζωη κ ποναω οταν θελω να τη δω κ δν μπορω, ποναω περισσοτερο να μη ξερω ποτε θα την ξαναδω… ειναι το χειροτερο συναισθημα

Καλημέρα. Με λένε Άννα και ζω Ελλάδα. Γνώρισα από το ίντερνετ ένα πολύ καλό παιδί το οποίο ζει στην Αμερική και είναι στην ηλικία μου. Μιλάμε εδώ και τρεις μηνες, φαίνεται πολύ καλός και πάντα προσέχω ότι λέω βέβαια γιατί ποτέ δεν ξέρεις ποιος μπορεί στα αλήθεια να είναι.
Το αγόρι αυτό μου ζήτησε να γίνω το κορίτσι του λιγες μέρες πριν. Εγώ δέχτηκα, μιας και είναι τόσο καλός μαζί μου και συνεχίζουμε να μιλάμε ο ένας στον άλλο μέσω ίντερνετ. Αλλά είμαι πραγματικά απογοητευμένη που ζω τόσο μακριά του και μπορώ να τον επισκεφτώ μόνο σε τρία χρόνια από τώρα και να μείνω για ελάχιστο χρόνο.
Σκέφτομαι για μετακόμιση ενός χρόνου εκεί διότι είμαι πολύ απελπισμένη και εγώ και αυτός. Θέλω πολύ να τον αγγίζω επιτέλους και να μην είμαι πίσω απο έναν υπολογιστή για να του μιλάω ή να τον βλέπω! Τι μπορώ να κάνω?

ολα αυτα πανω ισχυουν παιδες..!! με τον αγγελο που ειμαι σε σχεση εδω και 1 χρονο και 4 μηνες εχουμε μια απιστευτα μεγαλη αποσταση αναμεσα μας να μας ”τσακιζει” καθημερινα αλλα το παλευουμε! ο ανθρωπος μου βρισκεται αυστραλια και εγω αθηνα! ημουν και εγω εκει για 2 χρονια.. εκει γνωριστηκαμε..!
απο την μερα που ειμασταν μαζι μετα απο εναμιση μηνα επρεπε αναγκαστικα να γυρισω μονιμα ελλαδα! ειμασταν μονο εναμιση μηνα μαζι κιομως δεν χωρισαμε και δε το βαλαμε κατω, απο το πρωτο μας δευτερολεπτο τα παντα ηταν πανεμορφα και πολυ δυνατα! απο τον 1 χρονο και 4 μηνες ο καιρος που εχουμε ζησει ο ενας τον αλλον ειναι οι 4,5 μηνες! οταν εφυγα απο αυστραλια, βρηκε κατευθειαν δουλεια και μετα απο 3 μηνες καταφερε να βγαλει εισητηριο για ελλαδα να ερθει να με δει!
μειναμε 3 μηνες μονοι μας στο σπιτι μου! (ειμαστε 19 χρονων.!) ηρθε 25 νοεμβριου και εφυγε δυστηχως στις 7 φλεβαρη, κιομως ο αποχωρισμος στο αεροδρομιο δεν ηταν τοσο σκληρος οσο ηταν ο πρωτος μας, επειδη ξεραμε και ξερουμε οτι θα ξαναβρεθουμε, καθε μερα που περναει το παλευουμε περισσοτερο! δουλευουμε και οι δυο μας 10ωρα καθημερινος για να μαζεψουμε το ποσο που χρειαζομαι για να ξενυτεφτω λοιπον για να ειμαι διπλα της! ειχα βγαλει εισητηριο για 28 ιουνιου αλλα μου το ακυρωσε η αυστραλιανη πρεσβεια.. το γιατι δεν το ξερουμε..
μεσολαβουν δικηγοροι, το ψαχνουμε και το παλευουμε καθε μερα! ειναι δυσκολο, αλλα πραγματικα αμα αξιζει και αν πιστευεις οτι εχεις βρει τον ανθρωπο σου μπορεις πραγματικα να κανεις το οτιδηποτε!

καλησπέρα,
Έχω μια σχέση εδώ και 4 μήνες και πρόσφατα έμαθα οτι το αγόρι μου φεύγει σε μια στρατιωτική σχολή στην Αμερική.Είμαι χαρούμενη που θα κάνει το όνειρο του πραγματικότητα και ποτέ δε θα έμπαινα εμπόδιο λέγοντας του “μη φύγεις”, βέβαια ομολογώ οτι δυσκολεύομαι με το χρονικό διάστημα που θα είναι μακριά. Θα λείπει για 6 χρόνια δηλαδή θα τον ξαναδώ το 2021 δεν γίνεται να φύγει ούτε για διακοπές.
Αυτή τη στιγμή είμαι μπερδεμένη, γιατί είμαι πρόθυμη να περιμένω αλλά οι φίλοι μου, μου λένε οτι δεν θα αντέξει η σχέση μας.
Τι νομίζετε οτι πρέπει να κάνω???

Εχω και εγω μια σχεση απο αποσταση με ενα παιδι εγω μενω στην λαμια και αυτος Αθηνα ειμαστε πολυ μακρια. Λογω επειδη εχω εγω σχολειο δεν μπορω να πειγενω να τον βλεπω και αυτος λεει οτι δεν μπορει συνεχεια να ερχετε λογω οικονομικων. Τα εχω μαζι του 2 μηνες αλλα στην αρχη με επερνε περισσοτερα τηλεφωνα και μηλαγαμε και περισσοτερο στο facebook. Τωρα ομως εχει ελατωσει τα τηλεφωνηματα και συνεχεια τσακωνομαστε μου μιλαγε στην αρχη για της προιν του σταματησε για ενα διαστημα και τωρα συνεχει τσακωνομαστε. Μας χωρισε μια πουτανα μεσα απο το facebook και τωρα του εδωσα μια ευκαιρια ακομα και τα ξαναβρηκαμε. Μιλαγαμε στο τηλεφωνο και ξαφνηκα μου ειπε να κλησω γιατι τον περνει ενας φιλος του και μου ειπε οτι θα με παρει σε 5 λεπτα τηλεφωνο και εχουνε περασει πανω απο 5 ωρες και εγω νομιζω πως τα εχει μαζι μου και τα εχει και με την αλλη την πουτανα αλλα εγω τον αγαπω . Μου ζητησε οτι το Σαββατο αυτο θελει να με αρραβονιαστει αλλα αν αρραβονιαστουμε και μετα παει με την μια και την αλλη εγω τι θα κανω τι συζητηση να του κανω για να ειναι για παντα μαζι μου και διπλα μου… Τον λατρευω δεν μπορω μακρια του και δεν θελω να τον αγγιζει αλλη τι να κανω δωστε μου μια συμβουλη σας παρακαλω…

Εγω πραγματικα δεν το εχω ξεκινησει ακομα.. αλλα πιστευω πως αυτο θα μας πονεσει πολυ, την ξερω 6 χρονια και οταν την εβλεπα περνουσα ομορφα.
Εχω φυγει πλεον Γερμανια, και μ λειπει πολυ.. το εχουμε σηζητησει και μου λεει πως θελει να εχουμε σχεση απο αποσταση, αλλα δεν ξερω ποτε θα ξανα παω Ελλαδα, και δεν ξερω γιατί δεν της το ειχα πει πριν καιρο,…
Αξιζει να κανεις μια σχεση απο αποσταση? Οση αγαπη κι αν εχεις γι αυτο το ατομο?

Καλησπέρα κι από εμένα.
40 ετών, σχέση 2 χρόνια και γάμος 13, σύνολο 15 με τη πρώτη και τελευταία γυναίκα κι ένα κοριτσάκι 10 ετών. Φέτος το καλοκαίρι μετά από ένα οικονομικό καβγά (δεν έχω οικονομικό πρόβλημα) αποφάσισε να πάει στην Αθήνα για δουλειά (να γίνει αυτόνομη και να μην εξαρτάται από εμένα λέει).
Τι προοπτική μπορεί να υπάρχει με μιά επίσκεψή μου την Κυριακή για 5 ώρες και μετά επιστροφή στη μοναξιά μου, το άδειο κρεβάτι να μη βλέπω το πρόσωπο της και της κόρης μας κάθε ημέρα και την αθέτηση της υπόσχεσης μας ότι θα είμαστε για πάντα μαζί?? Τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά και στην ερώτηση μου πώς έχει φτιάξει την εικόνα της οικογένειας μας στο μυαλό της, μου απαντά ότι δεν μπορώ να την καταλάβω.
Τι να σκεφτώ και πόση υπομονή να κάνω μήπως και αλλάξει γνώμη και γυρίσει πίσω, έτσι ώστε να δώσω ακόμα μια ευκαιρία στη σχέση μας??
Να σημειώσω πως την αγαπώ τρελά και είμαι εξαρτημένος από αυτήν.

Ευχαριστώ.

καλησπέρα σε όλους,

εγώ έχω να προσθέσω ότι η σχέση μέσω απόστασης είναι η καλύτερη…. δεν έχεις περιορισμούς και μαλακίες… βγαίνεις με τις φίλες και τους φίλους σου, φοράς ότι γουστάρεις, μπορείς άνετα να φλερτάρεις γιατί απλά δεν θα τον έχεις μπροστά σου ώστε να τον ενοχλήσει……

εγώ προσωπικά το διάστημα που μιλούσα με το παιδί από Κύπρο κ εγώ από Θεσσαλονίκη (σπουδάζοντας Καβάλα) βρισκόμουνα με τον πρώην μου… δεν είναι ότι δεν μου άρεζε το παιδί, μια χαρά φλερτ έκανε μαζί μου αλλά όσο να ναι κ εγω μια αγκαλιά κι ένα χάδι το χρειαζόμουν…. αλλά ήξερα ότι δεν θα ερχόταν, παρ όλα τα γλυκόλογα και τις διάφορες πίπες που αραδιάζουν οι «άνδρες»………

ήξερα ότι πάνω από όλα ήταν οι προπονήσεις του στο ποδόσφαιρο (επαγγελματίας ποδοσφαιριστής) και η δουλειά του στο ξενοδοχείο….. δεν γινόταν να τα αφήσει ούτε για 2- 3 μέρες… στην δικιά μας περίπτωση δεν είχαμε καν βρεθεί από κοντά, δεν φιληθήκαμε καν… δεν, δεν δεν….. άρα δεν δέθηκα τόσο πολύ.

κατ εμέ ο ΑΝΔΡΑΣ πρέπει να κάνει την πρώτη κίνηση…. κ όχι να λέει στην κοπέλα έλα εσύ εδώ…………. με εμένα μιλούσε από το 10 μέχρι Χριστούγεννα του 11 και από κεί και μετά (αφού του είπα ότι βρίσκομαι με τον πρώην μου… ) άρχισε να μιλάει με την πρώην συγκάτοικο μου……

από την μία την υπέρ ευχαριστώ, γιατί ήταν ένας από τους λόγους που δεν δέθηκα με το παιδί και δεν κάθομαι μπροστά από μία οθόνη περιμένοντας το πότε θα μπει για να μιλήσουμε

τώρα μιλά μαζί της… δεν ξέρω πόσο καιρό θα κρατήσει, γιατί αυτόν δεν τον βλέπω να έρχεται ούτε και σε 10 χρόνια, έτσι για να δείξει ενδιαφέρον έστω στην φίλη μου… να της δώσει το «ο.κ.» και δεν πιστεύω ότι η φίλη μου θα άφηνε γονείς αδέρφια και ανιψιά για να πάει να τον βρει… βέβαια πότε δεν ξέρεις…..

Όποιος δεν το έχει ζήσει δεν μπορεί να καταλάβει την αξία αυτής της σχέσης… Δύο άνθρωποι να επιλέγουν το δύσκολο δρόμο, απλά γιατί δεν μπορούν να μην είναι μαζί.
Να προγραμματίζουν με δυσκολίες τις υποχρεώσεις τους απλά για να δουν ο ένας τον άλλο. Να ταξιδεύουν ώρες και χιλιόμετρα απλά γιατί ΜΙΑ αγκαλιά είναι αυτή που τους ταιριάζει. Να λένε σ’αγαπώ κάθε λεπτό με τις πράξεις τους κι όχι με εύκολες κουβέντες. Να προσπαθούν και να υπερασπίζονται την αγάπη τους και να αποδεικνύουν ότι την ΕΠΕΛΕΞΑΝ, δεν έτυχε…
Και εκ πείρας υπογράφω πως αν όλο αυτό είναι αληθινό, όσα δυσοίωνα σχόλια κι αν ακούσεις στην πορεία, η επιλογή σου να υπερασπιστείς και να κρατήσεις ότι αγάπησες ακόμα και αν σας χωρίζουν εκατοντάδες χιλιόμετρα, θα σε δικαιώσει τελικά…

Είμαι σε σχέση από απόσταση σχεδόν 3 χρόνια.. εκείνος από Λευκάδα, εγώ από Εύβοια. Σπουδάζουμε επίσης σε διαφορετικά μέρη, έτσι βλεπόμαστε όταν έρχεται εκείνος Ρόδο ή όταν πάω εγώ Κρήτη.

Τον πρώτο χρόνο κάναμε να βρεθούμε 3 μήνες το περισσότερο, ωστόσο αντέξαμε.. Υπάρχει αμοιβαία εμπιστοσύνη, κατανόηση και υποχωρήσεις, αλλιώς δεν γίνεται. Αγαπιόμαστε πολύ και ανυπομονούμε κάθε φορά να περάσει ο καιρός να ξαναβρεθούμε. Σκεφτόμαστε να το προχωρήσουμε για πάντα μαζί

Βαγγέλη 󍍎’ αγαπώ!

καλημερα,
ειμαι με μια κοπελια εδω και 1 χρονο. Αγαπιομαστε πολυ ειμαι πολυ χαρουμενος που ειμαι μαζι της και κατασταλαγμενος.

Απο την πρωτη στιγμη της ξηγηθηκα, οταν μου ανεφερε για κατι δουλειες σεζον σε νησια και τετοιες παρλαπιπες, οτι θα πρεπει να διαλεξει για να μην παρεξηγιεμαι.

Αγαπη σημαινει να εισαι διπλα στον ανθρωπο σου και στην αναγκη να τρως ψωμι και ελια. Αλλιως ο καθενας τραβαει το δρομο του.
Μην γελιομαστε, ετσι ειναι τα πραγματα!

Καλημέρα σας..με αφορμή το τι περνάω έψαξα διάφορα site για να λύσω το πρόβλημα μου και κατέληξα πως αυτό είναι ότι ακριβώς χρειάζεται!

Καταρχήν συγχαρητήρια για το έργο που προσφέρεται … Ας αρχίσω λοιπόν να λέω και εγώ σιγά σιγά το προβληματάκι μου…

Γνώρισα μια κοπέλα φέτος τον Απρίλιο στο χωριό μου και με την πρώτη ματιά ερωτευτήκαμε αμέσως και οι 2 ο ενας τον άλλο! Αποφασίσαμε να είμαστε μαζί, το πρόβλημα όμως ήταν τα 180 χιλιόμετρα που μας χωρίζουν…

Στην αρχή λοιπόν όλα κυλούσαν πολύ όμορφα, συνέχεια μιλούσαμε με μηνύματα, βάζαμε κάμερα και γενικά είχαμε συνέχεια επαφή… Τον τελευταίο καιρό όμως βλέπω πως απ την πλευρά της δεν ζητάει να με δει, π.χ στο skype, αν δεν το πω εγώ….

Εδώ και 1 μήνα περίπου μαλώνουμε συνέχεια χωρίς λόγο και αυτό ξεκινάει απο μένα … ειδικά την τελευταία εβδομάδα γιατί πιστεύω πως υπάρχει 3ο πρόσωπο…!! Για παράδειγμα σήμερα την ώρα που μιλούσαμε στο τηλέφωνο κατα της 2 τα χαράματα, μου είπε μισό λεπτό και μου το έκλεισε ..

Οταν την ξανά κάλεσα έλεγε πως μιλούσε το τηλέφωνο της… Οταν την ρώτησα με ποιον μιλούσε τέτοια ώρα μου είπε με κανένα και με έντονο ύφος.. Εχω και άλλα δείγματα ότι κάτι γίνεται αλλά δεν έχω αποδείξεις..

Σας παρακαλώ αν μπορείς κάποια-ος ας με βοηθήσει γιατί πραγματικά είναι όλη μου η ζωή και πιστεύω πως είναι κρίμα να δίνω τα πάντα σε μια κοπέλα για να πληγωθώ στο τέλος!

Ευχαριστώ!!!

Λοιπον εχω και εγω το ιδιο προβλημα: Ειμαι με ενα παιδι εδω και 2 χρονια σχεδον.. τον πρωτο χρονο ημαστε οκ μεναμε κοντα και βρισκομασταν σχεδον καθε βραδυ εξω για αρκετες ωρες..

ενα χρονο μετα φυγαμε και οι 2 για σπουδες σε διαφορετικες πολεις.. απο τοτε που φυγαμε ξεκινησαμε να μιλαμε περισσότερο στο τηλεφωνο και βρισκομασταν σχεδον ανα 2 εβδομαδες.. οταν ειμαστε μαζι περναμε πολυ καλα, ειδικοτερα οταν ειμαστε μαζι στο ιδιο σπιτι, ειτε στην πολη που σπουδαζω εγω ειτε εκει που σπουδαζει αυτος..

το καλοκαιρι αργησε να ερθει στον τοπο καταγωγης μας και περασε ενας μηνας χωρις να βρεθουμε.. απο αυτο καταλαβαμε πως οταν περναει αρκετος καιρος που ειμαστε χωρια τσακωνομαστε με το παραμικρο για ασημαντους λογους.. εχουμε πολυ συχνη επικοινωνια σχεδον καθε 2-3 ωρες μιλαμε καθημερινα και σκεφτηκαμε μηπως οι συχνοι καυγαδες δημιουργουνται επειδη εχουμε τοσο συχνη επικοινωνια..
Αποφασισαμε λοιπον – βασικα αυτος σκεφτηκε- να ελατωσουμε τα τηλεφωνηματα μηπως αυτο βοηθησει και σταματησουν αυτοι οι ανουσιοι τσακωμοι.. μιλαμε μονο στο τηλεφωνο και ποτε με μηνυματα.. ειναι υπερβολικη η τοση επικοινωνια ???

Μπορει αυτη η μειωση της να δημιουργησει καποιο προβλημα στη σχεση μας?? Εσεις που εχετε σχεση απο αποσταση, ποσες φορες μιλατε μεσα στη μερα;;; Ο φιλος μου μου ειπε πως ετσι θα σταματησουμε να εχουμε το μυαλο μας συνεχεια στο τηλεφωνο ισχυει αυτο;;;

Γενικα ισχυουν ολα αυτα η μηπως εχει βαρεθει απλα και δεν θελει να μου το πει;;;

Γειά σας,
είμαι κ εγώ μια από τις γυναίκες που με καίει το θέμα της απόστασης.. Είμαι τώρα 1,5 χρόνο σχεδόν μακριά απο το αγόρι μου… Βεβαια βρισκόμαστε 2 φορές το μήνα τουλάχιστον…

Συνολικά είμαστε μαζί 4,5 χρόνια. Μέναμε μαζί στην Αθήνα κ μετά από 3 χρόνια αναγκάστηκα εγώ λόγω σπουδών να φύγω κ να έρθω στην Αθήνα. Είναι τόσο δυσκολο να τον έχω μακριά μου, πεθαίνω κάθε δευτερόλεπτο που δεν είμαι μαζί του… Αλλά δυστυχώς έτσι έχουν τα πραγματα, πρέπει να σπουδάσουμε για ένα καλύτερο μέλλον….

Κάθε φορά που φεύγω από κοντά του, μετράω αντίστροφα το χρόνο… Δεν ξέρω γιατί το έχω πάρει τόσο βαριά, αλλά πραγματικά τον υπεραγαπάω…

Ξέρω πλέον κ είμαι σίγουρη ότι η σχέση από απόσταση κρατάει μόνο αν το θέλουμε πραγματικά… Λένε πως η απόσταση είναι σαν την φωτιά… σβήνει τη φλόγα στο κερί, φουντώνει όμως τη φλόγα της πυρκαγιάς…

Κ εγώ κάθε φορά νιώθω πως τον αγαπάω περισσότερο από την προηγούμενη φορά… Είναι ο άνθρωπος της ζωής μου, ο ένας κ μοναδικός άντρας της ζωής μου… Θέλει αρκετή προσπάθεια και υπομονή,υποχωρήσεις και ΥΠΟΜΟΝΗ!!!!

Εγω θα τα καταφέρω,γιατι δεν υπαρχει τιποτα αλλο στο κοσμο που να αγαπαω περισσοτερο απο τον Γιαννη μου, τον αντρα τησ ζωης μου…

Λοιπόν παιδιά αφου μιλαμε για αυτο το θεμα ας πω και εγω κατι που με απασχολει…. εχω και εγω σχεση απο αποσταση εδω και 4 μηνες… ειναι πολυ δυσκολο, πιστευω ομως πως μπορει μια σχεση να αντεξει απο αποσταση.. με μεγαλη δυσκολια αλλα μπορει…

πρεπει να υπαρχει εμπιστοσυνη και ειλικρινεια… μερικες φορες ολοι μας νομιζουμε πως δεν θα αντεξουμε αλλα δεν πρεπει να το πιστευουμε αυτο… πρεπει να μην το βαζουμε κατω… πρεπει να πιστεψουμε στην σχεση μας, οσο μακρια και αν ειναι το αγορι η το κοριτσι που αγαπαμε…

Θελω να πω κουραγιο σε ολους οσους βιωνουν την αποσταση…. κουραγιο και υπομονη… ολα περνανε καποτε και ολα γινονται αρκει να το θελουμε πραγματικα… θα πρεπει να ξεκαθαρισουμε τι πραγματικα θελουμε και μετα πιστευω πως δεν θα υπάρξει προβλημα !!!!

Κάθε ιστορία έχει τα δικά της. Τι γίνεται όμως αν κάποιος είναι υπερβολικά συναισθηματικός;

Έχω δύο χρόνια σχέση και τώρα λόγω πανελληνίων κ γενικότερα άλλων υποχρεώσεων πρέπει να φύγουμε για το μέρος που θα σπουδάσουμε. Υπάρχει αγάπη, όσο τουλάχιστον μπορώ να φανταστώ στα 18 μου. Το συναίσθημα ότι όλο τον Αύγουστο δε θα τον δω, η σκέψη ότι κάθε πρωι δεν έχω λόγο να ζω εδώ, τα σχόλια των φίλων και των γνωστών να μη βάζω τα αισθήματά μου πάνω από την ευτυχία του.
Αυτές οι μέρες είναι καθοριστικές για το μέλλον του, και ρεαλιστικά παίρνω το χειρότερο ενδεχόμενο για μένα. Σε 3 μέρες παίρνει τα πράγματά του και φεύγει μόνιμα για Αθήνα. Ίσως να μπορώ να πηγαίνω, ίσως όχι. λόγω των γονιών μου που ούτε καν γνωρίζουν ότι έχω σχέση, και αν το μάθουν δε θα ξαναβγώ από το σπίτι. Είναι δύσκολα, είμαι μικρή αλλά δεν έχω ξανανιώσει έτσι. Ούτε και αυτός.

Άτιμο πράγμα η συνήθεια, κάθε μέρα μαζί. Πονάω, δε μπορώ να βγω έξω, κλαίω μπροστά στους φίλους, στο σπίτι, στα πάρτυ. Αλλα σχέδια είχαμε και άλλα γίνονται.

Αν κ 18 χρονών θα ήθελα να δώσω μια συμβουλή. Μην είστε ποτέ αχάριστοι. όταν έχεις κάτι δεδομένο και δεν του συμπεριφέρεσαι όπως του αξίζει, το πληρώνεις ανάλογα. κανόνας. Και μάλιστα κανόνας δίχως εξαίρεση. Δε ζητάω λύσεις, θα το παλέψω γιατί τη ζωή την κερδίζεις μόνο αν την προσπαθήσεις και αν κοπιάσεις. Αν φανείς δυνατός στα δύσκολα.

Και θα με ρωτήσει κάποιος: Οκ, εγώ αντέχω, ο άλλος όμως; -Αν υπάρχει αγάπη, υπάρχει και λύση. Αν δεν αντέξει δεν υπάρχει επαρκής αγάπη. δεν το δοκίμασα. αλλά έτσι είναι. Ονόμασέ το ενθουσιασμό και προχώρα, να βρεις κάτι που σου αξίζει. κάτι που δε θα θέλει ανταλλάγματα. Ζήσε και προσπάθησέ το. Δε χάνεις χρόνο. Προσπαθείς για την αγάπη σου. Για να γίνεις πιο ώριμος και πιο δυνατός.

Σ’ αγαπάω και αν και νωρίς θέλω να μοιραστώ τη ζωή μου μαζί σου. Αλλος δεν άντεξε έτσι το χαρακτήρα μου. Εύχομαι και έχω πίστη πως όλα θα πάνε καλά. Το αξίζουμε.

και να ξερετε οτι με την αγαπη ολα μπορουν να γινουν, αρκει να υπαρχει θεληση !!!! οσο μακρυα κ να βρισκετε ο αλλος !!!!
ο πονος δεν παυει να υπαρχει, αλλα μηπως ολα γινονται για να δοκιμαστει η αγαπη που εχουμε ο ενας για τον αλλον ;

Λοιπόν κοριτσάρες μου..!! το μόνο που έχω να σας πω είναι ότι μερικές νομίζετε ότι η απόσταση είναι το παν!!!!

Λάθος όμως!!!

Η πραγματική αγάπη δεν θα τα έδινε όλα αυτά!!! Μπορεί να νομίζετε ότι λέω βλακείες άλλα όχι δεν είναι έτσι!!! Η αγάπη φαίνεται στα δύσκολα όσο παράξενο και να σας φαίνεται!!

Αν σας αγαπάει κάποιος, θα κάνει τα πάντα για να σας δείξει ότι είναι κοντά σας και ότι δεν υπάρχει καμιά άλλη στην ζωή του γι αυτόν!!

Σίγουρα πολλοί δεν εκτιμούν αυτό που έχουν κοντά τους και μόλις καταλάβουν τότε συνειδητοποιούν τι έκαναν!!

Το θέμα της απόστασης είναι μεγάλο θέμα σίγουρα, άλλα όχι και ακατόρθωτο!! Και σίγουρα στο θέμα της απόστασης δεν κάνουν λάθη μόνο οι άντρες!! συνεισφέρουν κ οι γυναίκες σε αυτό!!!

Αν σε αγαπάει κάποιος, δεν θα κοιτάξει το χρώμα του δέρματος σου, αν έχεις παιδιά, αν πας πανεπιστήμιο κλπ.. θα κοιτάξει το χαρακτήρα σου, αν θα τον αγαπάς και αν θα μπορείς λόγω απόστασης να
είσαι μαζί του! πολλές φορές οι άντρες δεν είναι πολύ ξεκάθαροι σε αυτό που λένε!! σίγουρα θα πρέπει να τους ψυχολογήσουμε αν κ είναι δύσκολο!!!

Η ζήλεια και από τις δυο πλευρές είναι σίγουρο ότι θα υπάρξει! το μόνο που χρειάζεται είναι αγάπη, υπομονή και κατανόηση!!

Τα πράγματα είναι απλά: όποιος δεν μπορεί να αντέξει στην απόσταση θα στο εκδηλώσει.. μπορεί σε έναν μήνα, μπορεί σε δέκα χρονιά!! Το θέμα είναι θα αντέξεις???

Αν αγαπιέστε θα αντέξετε κάθε δυσκολία που σας φυλάσσει η ζωή.. Αν όχι, τότε δυστυχώς είναι καιρός για μια νέα ζωή!

Το τι θα κάνει κάποιος/κάποια στην ζωή του δεν μπορούμε να το απαντήσουμε εμείς μέσω διαδικτύου, πάρα μόνο η καρδιά μας και η λογική μας! δύσκολο μεν, αλλά μόνο έτσι μπορεί να γίνει…

ΥΓ : να προσέχετε τους εαυτούς σας!!! έχω περάσει πολλά και γι αυτό προσπαθώ να αποτρέψω κάποιες καταστάσεις να συμβούν σε κάποιους!!

Μετά από 3 χρόνια σχέσης κυρίως απο απόσταση, αυτό που έχω να δηλώσω σαν εμπειρία είναι ότι η απόσταση σε αλλάζει σαν άνθρωπο.
Αντιμετωπίζεις τα πράγματα πιο ήπια όσο περνάει ο καιρός και με αίσθηση μεγαλύτερης παραίτησης στα όποια επαναλαμβανόμενα προβλήματα. Χάνεις ένα κομμάτι του εαυτού σου και ανακαλύπτεις ένα άλλο.
Τα πράγματα με την αγάπη ήταν απλά από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου: αν αγαπάς περιμένεις, υπομένεις, συγχωρείς, νοιάζεσαι, θυμώνεις, απογοητεύεσαι, εγκρίνεις, δυσανασχετείς, χαίρεσαι, αλλάζεις, βελτιώνεσαι και κάνεις και λάθη. Είτε υπάρχει η απόσταση είτε όχι.
Άνθρωποι που αγαπιούνται πραγματικά ακόμα και μετά απο 76 γολγοθάδες, θα αγκαλιάζονται και θα θα θυμούνται μόνο στιγμές έρωτα, μαγείας και αχνά κάποιες δυσκολίες που ξεπεράσανε.
Το μυαλό παίζει πολλά παιχνίδια από απόσταση επειδή οι άνθρωποι δεν είναι ειλικρινείς. Συνήθως δεν μπορούμε να υποστηρίξουμε αυτό που πιστεύαμε οτι νιώθαμε αλλά ορισμένες φορές, παρά την απόσταση, το συναίσθημα μεγαλώνει.
Φυσικά και δεν είμαι υπέρ των σχέσεων εξ αποστάσεως, αλλά καμιά φορά δεν έχουμε επιλογή. Αν σου τύχει, μηδένισε οσο πιο γρήγορα μπορείς τα χιλιόμετρα για να δεις πραγματικά τι και πως. Αλλά όσο το ζεις, ζήσε το στο 100% !
Και please μην ακούω οτι οι γυναίκες αγαπάνε περισσότερο στις σχέσεις αυτές και οι άντρες βαριούνται ευκολότερα. Είναι θέμα καρδιάς, ανθρώπου και καταστάσεων.
Ο καθένας αντέχει διαφορετικές εντάσεις μοναξιάς, πόνου και ανασφάλειας.
Ο κάθε άνθρωπος μοναδικός και η κάθε σχέση το ίδιο.
Πιστεύω στην αγάπη και στους ανθρώπους και συνεχίζω γιατί την αγαπώ. Ετσι απλά…

Γεια σας κορίτσια, θα ήθελα να απαντήσω σε καθεμιά σας ξεχωριστά, αλλά αυτό θα έπιανε πολλές πολλές γραμμές… Γι΄ αυτό θα σας πω τη δική μου πλευρά για να δώσω την απάντηση μου σε κάθε κοπέλα που εξέφρασε αμφιβολίες σχετικά με την σχέση από απόσταση.
Γενικά θέλω να πω πως δεν υπάρχει κάποιος κανόνας. Δηλαδή αν επιζούν ή όχι σε συγκεκριμένα ποσοστά οι σχέσεις από απόσταση. Το πρόβλημα είναι ότι όταν κάτι είναι δυσπρόσιτο το εξιδανικεύουμε λιγάκι στο μυαλό μας. Οπότε είναι πολύ πιθανό να μη κρατήσει γενικά. Γιατί διαφορετική σχέση έχεις με κάποιον με τον οποίο ζεις την καθημερινότητα σου και διαφορετική με κάποιον που κουβεντιάζεις την καθημερινότητα σου.

Εγώ θα έλεγα να κρίνετε πολύ σοβαρά μία σχέση από απόσταση αν είναι αληθινή για εσάς και αξίζει να την συνεχίσετε και επίσης τι στόχο έχετε με αυτή τη σχέση. Το να είσαι σε μία σχέση από απόσταση και να είσαι μέσα στη στεναχώρια, την απορία και τον προβληματισμό χωρίς νόημα, για μένα δεν έχει αξία.

Πέρα από αυτό εγώ αύριο κιόλας μετακομίζω και ακολουθώ τον έρωτα της ζωής μου… Αλλά αυτός ο άνθρωπος πήγε 700 χιλιόμετρα μακρυά απο το μέρος μας για να βρει δουλειά και να ανοίξουμε μαζί σπίτι. Έτσι λοιπόν αφήνω πίσω τα πάντα γιατί σχέση από απόσταση με τον έρωτα της ζωής μου λίγο δύσκολο να επιτρέψω να συμβεί.

Γι αυτό γνώμη μου είναι ότι σε κάποια φάση σε πολλούς τυχαίνει μία σχέση απο μακρυά… Αλλά ο έρωτας της ζωής σας θα έρθει 1 φορά. Αν είναι αυτός ο έρωτας της ζωής σας θα αντέξετε να του αντισταθείτε? Αυτά τα νιώθεις και πιστεύω η αμφιβολία σε κάνει να τον ξεχωρίζεις απο έναν απλό ενθουσιασμό. Στην τελική σκέφτεσαι τα βασικά:
Είμαι ερωτευμένη?
Τι ζητάω από μία σχέση?
Τι με κάνει ευτυχισμένη?
Έχουμε αμοιβαία επικοινωνία?
Είναι αληθινό όλο αυτό? Νομίζω κάποια συμπερασματάκια τα βγάζεις και αναλόγως πράττεις.
Στη Ράνια συγκεκριμένα θα ήθελα να πω , κοπέλα μου μη το σκέφτεσαι καν, αυτός ο άνθρωπος σε πληγώνει και σε στεναχωρεί, άμα είναι έτσι η αγάπη το μίσος πως είναι? Η αγάπη θα σε απογειώσει απλά… Και δε θα σε διώχνει απο κοντά της. Η αγάπη πρέπει να είναι αμοιβαία και όχι μονόπλευρη. Πάρε την αυτοπεποίθηση σου μάζεψε τα κομμάτια σου και ψάξε την αγάπη που αξίζεις.
Αυτά από μένα.
Καλή “επιτυχία” σε όλες…

γεια σας!
ειμαι κ εγω μια απο τα ιδια! εχω σχεση ενα χρονο απο αποσταση! 700χλμ!! πολυ ταλαιπωρια…
ειναι πολυ καλος μαζι μου με αγαπαει και τον αγαπαω παρα πολυ! εχουμε δεθει απο την πρωτη στιγμη! εχουμε μια παρα πολυ καλη σχεση, εχουμε παρα πολυ επικοινωνια. μιλαμε για τα παντα πολλες ωρες!
το προβλημα μας ειναι Η ΑΠΟΣΤΑΣΗ!!! ελπιζουμε πως θα περασει γρηγορα ο καιρος και θα ειμαστε μαζι, κοντα, κατω απο την ιδια στεγη!
ομως το προβλημα ειναι πως εχουμε διαφορετικες δουλειες μονιμες και οι δυο και ειναι πολυ δυσκολο εως σχεδον ακατορθωτο να παω εγω εκει ή να ερθει αυτος εδω!
δεν ξερω τι να κανω! ειμαι ολο αυτο το χρονο μεσα στον αγχος, δεν χαιρομαι σχεδον τιποτα μονο και μονο επειδη θελω τοσο πολυ να ειμαι μαζι του, κοντα του! το ιδιο και αυτος!
εχουμε στερηθει πολλα ο ενας απο τον αλλον! κανουμε πολλα ονειρα που ευχομαστε να γινουν στο μελλον αλλα πολυυ χλωμο! δεν ξερω, φοβαμαι μην τον χασω, τον αγαπω παρα πολυ οσο τιποτα αλλο!
δεν ξερω μια λυση, δεν υπαρχει κατι που να με φερει κοντα του! δεν μπορω χωρις αυτον! πως θα ειναι η ζωη μου αν δεν τον εχω? το θεμα ειναι πως αγαπιομαστε παρα πολυ, υπαρχει πολυ αγαπη κ απο τους δυο μας και θελουμε πολυ να προχωρησουμε την σχεση αυτη!
τι να κανω? να αφησω την δουλεια μου για να παω εκει? ok το κανω για την αγαπη που του εχω! ομως στις μερες μας ειναι δυσκολο να βρεις δουλεια και εκει δεν ξερω τιποτα κ κανεναν, μονο αυτον !
τι θα κανω; που θα δουλεψω; πως θα ζησουμε; πως να τα παρατησω ολα εδω και να παω εκει; τι θα πω στους δικους μου; τα αφηνω ολα εδω πισω την δουλεια και παω στο αγνωστο;
δεν αντεχω αλλο! τον αγαπαω παρα πολυ, τι να κανω… δεν εχω και καποιον να με συμβουλεψει να μου πει το σωστο! μια λυση θελω!
ΜΙΑ ΛΥΣΗ ΣΕ ΜΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ!ΣΕ ΕΝΑΝ ΜΕΓΑΛΟ ΕΡΩΤΑ! ΣΕ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ Κ ΜΕΓΑΛΟ ΠΑΘΟΣ! να ακολουθησω την καρδια μου ή την λογική;

λοιπόοοοον, δεν ξέρω καν πως να ξεκινήσω! έχω προσπαθήσει τουλάχιστον 5 φορές να γράψω σε μερικές γραμμές αυτά που πιστεύω και αυτά που ζω…αλλά και τις 5 έχω πατήσει το delete! ευελπιστώ αυτή τη φορά να επιζήσει το σχόλιο μου και επιτέλους να το αναρτήσω!

είμαι και εγώ στο club των δεσμευμένων έχοντας την σπαστική απόσταση εδώ και ένα χρόνο να με ρίχνει αρκετά συχνά ψυχολογικά! συνολικά είμαστε τρία χρόνια μαζί! τα δύο πρώτα χρόνια συγκατοικούσαμε μέχρι που ήρθε ο καιρός να χωριστούμε και να πάει ο καθένας στον τόπο του, τώρα το Μάρτη κλείσαμε ένα χρόνο που είμαστε από απόσταση και απλά περιμένουμε να περάσει κάπως ο καιρός να πάει και φαντάρος να “μεγαλώσουμε” και λίγο ακόμα (22 ετών) και έχει ο Θεός!

αρκετά όμως με την εισαγωγή ας μπω στο ψητό! η απόσταση καλώς η κακώς είναι πολλή δύσκολη και ψυχοφθόρα! είναι δύσκολο να θέλεις σε μία περίεργη φάση της ζωής σου αυτόν που θεωρείς άνθρωπο σου και να μην είναι εκεί..να σε αγκαλιάσει η απλά να σου πιάσει το χέρι! καμιά φορά ακόμα και αυτή η αγκαλιά κάνει κάπως μικρότερο οποιοδήποτε πρόβλημα έχεις! το μεγαλύτερο ποσοστό σχέσεων από απόσταση δεν πετυχαίνει!ναι! και αυτό κάπως με αποθαρρύνει! αλλά συνεχίζω να πιστεύω στη σχέση μου, και ελπίζω να τα καταφέρει! σίγουρα στον καθένα από σας η σχέση του, του έχει δώσει πολλά μαθήματα!

μπορεί να είναι στενάχωρο να είμαι μακρυά από τον φίλο μου, πολλές φορές να μην αντέχω η ακόμα να κλαίω και χωρίς λόγο αλλά η ευτυχία που αισθάνομαι όταν περνάνε οι μέρες και είμαστε και πάλι μαζί είναι πολλή μεγαλύτερη και δεν συγκρίνεται ‘ ούτε στο τόσο’ με τη μιζέρια των προηγούμενων ημερών!

Καλησπερα παιδια,

Εγω εδω και 5μιση χρονια εχω σχεση απο αποσταση.. Εγω αθηνα κ αυτος ζακυνθο…
Εχω τραβηξει του χριστου τα παθη γιατι εκτος απο την αποσταση , εχω και τους γονεις μου οι οποιοι δεν τον συμπαθουν και ειναι πολυ δυσκολα τα πραγματα..
Αναγκαζεται κ ερχεται εκεινος συνεχεια εδω κ χαλαει πολλα λεφτα και τωρα μου ειπε να παω για 4 μερες σπιτι του στην ζακυνθο και ο πατερας μου ειναι αρνητικος σε αυτο, γιατι θα μας δει και καλα το χωριο και θα μας περασουν για παντρεμενους…
Αν ειναι δυνατον να πρεπει να δινω αναφορα στο χωριο τι κανω με το αγορι μου!!!

Τι να κανω? πως θα τον δω?

αχ παιδιά, είμαι πολύ ερωτευμένη – προβληματισμένη!
είμαι με ένα παιδί, αυτός Γιάννενα εγώ Θεσσαλονίκη..έχω δεθεί παρα πολύ μαζί του k εκείνος το ίδιο, αλλα επειδή κάνει δυο δουλειές, εκ τον πραγμάτων δεν μπορεί να έρχεται. Μονο μια μέρα κάθεται k είναι ταλαιπωρία πάνε έλα.. οποτε πηγαίνω συνεχεια εγώ. Μέχρι στιγμής δεν με ενοχλεί αλλα δεν μπορώ να ανταπεξέλθω οικονομικά..
όσες φορες πηγαίνω δεν με αφήνει να πληρώσω πουθενά k όταν φεύγω μου πληρώνει εκείνος το λεωφορείο.. μοιραζόμαστε τα έξοδα δηλ. αλλα αυτόν τον μηνα είμαι πολύ ζορισμένη οικονομικά k δεν μπορώ να πάω k από την άλλη δεν νιώθω καλά να του πω ότι δεν έχω λεφτά..

τι να κάνω?? πείτε μου please!!

και εγω εχω προβλημα με την αποσταση.. περιμενα πως και πως να ερ8ει.. ακομα περιμενω.. ελπιζω να ερ8ει..
μπορει καποιος να αγαπησει πραγματικα απο αποσταση, οπως εγω!
νομιζα οτι ηταν ο αν8ρωπος μου, το ιδιο ελεγε και αυτος για εμενα, αλλα δυστυχως οχι μονο σε εμενα.. εμενα ομως δεν εχουν αλλαξει τα συναισθηματα μου

Καλησπερα παιδια,
εδω και 3 περιπου μηνες εχω ξεκινησει μια σχεση απο μικρη αποσταση. Εγω Θεσσαλονικη και αυτη Βεροια. Τα 75 χιλιομετρα δεν ειναι και πολλα, αλλα ωρες ωρες φαινονται βουνό.
Αυτο που με προβληματιζει ειναι η κυκλοθυμία της. Όταν ειμαστε μαζι ολα ειναι τελεια, ειναι εκδηλωτικη, δειχνει ποσο ερωτευμενη ειναι, μου δειχνει πόσο με γουσταρει, ποσο με θέλει.
Το πρόβλημα είναι οταν ειμαστε χώρια. Η επικοινωνία χωλαίνει και προβληματίζομαι πάρα πολυ…. Βρισκόμαστε σχεδόν κάθε Π-Σ-Κ και είναι τλειεα. Τις υπόλοιπες μέρες ειναι κάπως περίεργα τα πράγματα….
Δεν ξέρω τι να κάνω. Η αλήθεια είναι οτι είμαι πολύ ερωτευμένος, την θέλω πολύ…..

καλημερα κοριτσια,
εγω ως γυναικα ξερω απο τον εαυτο μου… πως αν δεν ειμαι καλα καπου, αναρωριεμαι αν πρεπει να μεινω…. αν φτασω εκει το αποφασιζω και απλα αφηνω αυτην την σχεση….
εγω παντως ειμαι σε σχεση απο αποσταση 4 χρονια και σε 3 η 4 χρονια σκεφτομαι να κανω οικογενεια μ αυτον τον ανθρωπο…
ενα ειναι σιγουρο πως υπαρχουν τσακωμοι αλλα εχει να κανει πολυ με το ποσο εππικοινωνεις με τον αλλον…
εγω ειμαι in love, ευχομαι ολες οι γυναικες να νιωσουν αυτο που νιωθω καποτε….

ωπ! να που πέσαμε στο θεματάκι που μας καίει…
παρατηρώ επίσης ότι όλα τα σχόλια είναι από παθούσες και όχι παθόντες…
τί θα γίνει κορίτσια;;; μόνο εμείς τελικά καιγόμαστε και ψάχνουμε τη λύση στο πρόβλημά μας ακόμα και σε αρθράκια στο διαδίκτυο. ΑΝΑΘΕΜΑ ΤΗΝ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΑ ΜΑΣ δηλαδή!

ε λοιπόν ναι! και μένα με βασανίζει το θέμα σχέση από απόσταση. έχω γνωστές μου επίσης που κατάφεραν να αντέξουν σε τέτοιες σχέσεις και 2 και 3 χρόνια χωρίς να χωρίσουν.χρειάζεται κουράγιο και εμπιστοσύνη.
αυτό που μετράει κυρίως είναι να υπάρχει η προοπτική στο τέλος το ζευγάρι να ξαναβρεθεί και να είναι μαζί,αλλά και η σχέση να είναι ήδη καιρό δοκιμασμένη πριν βρεθεί μπροστά σ αυτή την αναπότρεπτη πραγματικότητα!
στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει τίποτα από τα 2!οπότε η όλη διαδικασία είναι απίστευτα ψυχοφθόρα. οι παράγοντες “ζήλεια” και “αμφιβολία” κάνουν συχνά γκεστ εμφάνιση στην καθημερινότητά μου!η διαδικτυακή επικοινωνία αποδεικνύεται συχνά ανεπαρκής, ενώ πολλές φορές γίνομαι ΠΥΡΑΥΛΑΚΑΤΟΣ όταν διαπιστώνω ότι ασχολούμαι περισσότερο…

δεν ξέρω άν και κατα πόσο θα τα βγάλουμε πέρα ή άν τελικά η απόσταση θα λειτουργήσει μοιραία καταλυτικά σε αυτό το αλλόκοτο “εγχείρημα”…αλλά αλλόκοτος ήταν και ο τρόπος που βρεθήκαμε και μοιραστήκαμε όμορφες στιγμές μαζί!

ωστόσο πιστεύω ότι περισσότερες προοπτικές έχουν οι “αληθινές” σχέσεις. αυτές που ζείς τον άλλον καθημερινά,τον βλέπεις,κάνεις έρωτα μαζί του (όχι μία στο τόσο και όλο τον υπόλοιπο χρόνο τάμα στην παναγιά της τήνου!) κλαίγεσαι στον ωμο του σε μια δύσκολη στιγμη…και λοιπά και λοιπά. γενικά βιώνεις όλα αυτά τα μικρά και όμορφα της καθημερινής επαφής που εννοείται πως απουσιάζουν από μια σχέση σε απόσταση.

τελος πάντων!καλή τύχη και καλό κουράγιο… και άντε να δούμε που θα μας βγάλει!

Εχω περάσει ενα διαζύγιο…εδώ και 9 μήνες ζούμε χωριστά μετά απο 7 χρόνια γάμου και δύο παιδιά.Ζούσα πολύ άσχημες εμπειρίες τα τελευταία 2 χρόνια.4 μήνες πριν και αφού ορκίστηκα οτι δεν γινω για κανεναν κουρελι σήμερα είμαι.

Γνώρισα τυχαία έναν αντρα είμαι 33 και είναι 34 χωρίς παιδιά εκείνος τα παιδιά μου είναι 5 και 3,5. Εκείνος Θεσσαλονίκη εγώ Χαλκίδα.
Ζήσαμε απο την πρώτη στιγμή και οι δυο τον απόλυτο έρωτα. Προσπάθησα να κρατήσω άμυνες αλλά δεν ήταν δυνατόν. Εκείνος απο την πλευρά του το ίδιο.
Σταδιακά αρχίσαμε να κάνουμε όνειρα… και οι δύο ενω εγώ αρχικά ζούσα μόνο την στιγμή. Μιλούσαμε διαρκώς στο τηλ.και βρισκόμασταν 2 Σαβ/κα τον μήνα. πήγαμε μαζί διακοπες..αλλά τα παιδιά εξω απο αυτό ήξερε απο την αρχή τα πάντα. Μου έλεγε “εγώ για σένα” σε θέλω “είσαι όλα, ο΄τι καλύτερο έχω γνωρίσει ο άνθρωπός μου”.. μέχρι και πριν 10 μέρες αποφασίσαμε να κάνουμε βήματα να μείνουμε μαζί..με κοίταζε και πραγματικά ελλιωνε..με χάζευε..”εισαι πανέμορφη” “σε θέλω” “μαζί μου δεν θα κλάψεις ποτέ απο λύπη μόνο απο χαρά”.
Τα πίστεψα!έδειχναν αληθινά! λέει οτι ήταν αληθινά! πονάω πολύ! θα παράταγα λοιπόν μια πολύ καλή δουλειά για να δουλέψω στην εταιρεία του.. και αρχικά θα νοίκιαζε σπίτι 2ο και θα το πλήρωνε εκείνος και σιγά σιγά να ερχόταν στην ζωή μας (με τα παιδιά)
Επιστρέφοντας εγώ απο θεσ/κη μου λέει πως δεν ξέρει αν μπορεί να ανταπεξέλθει δεν είναι παιδιά του.. δεν είναι DNA του.. ενώ την προηγουμένη μου έλεγε οτι δεν θέλει να έχουν επαφή με τον πατέρα τους..! πως θα είναι ρωτούσε.. με παιδια δεν μπορω να αναλάβω τέτοια ευθύνη
Εφθασε χθες βράδυ να μου πει οτι φοβάται οτι μ’ αγαπάει αλλά δεν θέλει! αποσταση…παιδιά…τι συνέβει..? κάποιος σίγουρα τον επηρέασε…γιατί έδωσε υποσχέσεις? θα τα παράταγα όλα! αυτός μέχρι χθες ελλιωνε… ΓΙΑΤΙ ΤΟΝ ΠΙΣΤΕΨΑ??? ΠΟΝΑΩ!!!10 ΦΟΡΕΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ ΗΞΕΡΕ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΜΟΥ! ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΕΤΟΙΜΗ ΝΑ ΣΒΗΣΩ ΤΑ ΧΙΛΙΟΜΕΤΡΑ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ.. ΤΟΥΣ ΦΙΛΟΥΣ ΜΟΥ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΟΥ..! ΠΕΙΤΕ ΜΟΥ ΠΟΝΑΕΙ… ΠΩΣ ΕΓΙΝΕ ΤΟΣΟ ΨΥΧΡΟΣ!!ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΕ ΚΑΙ ΕΛΛΙΩΝΕ!!! ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΝΙΩΣΕΙ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΝΙΩΘΩ ΚΑΙ ΕΓΩ…ΘΕΛΩ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ!
ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΟ ΓΙΑΤΙ ΑΝΑΙΡΕΣΕ ΟΤΙ ΕΙΠΕ ΚΑΙ ΕΘΙΞΕ 2 ΑΓΓΕΛΟΥΣ.. ΟΙ ΑΝΤΡΕΣ ΕΙΝΑΙ ΕΥΘΥΝΟΦΟΒΟΙ.. ΛΕΝΕ ΜΕΓΑΛΕΣ ΚΟΥΒΕΝΤΕΣ ΠΟΙΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ.. ΟΤΑΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΑΛΗΘΙΝΗ ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΡΑΤΑΣ! ΚΑΝΕΙΣ ΤΑ ΠΑΝΤΑ

ΑΓΑΠΑΣ!ΔΕΝ ΦΟΒΑΣΑΙ!!

Ειχα και εγω μια σχεση απο αποσταση..γνωριστηκα μεσω μιας φιλης μου και αρχησαμε να μιλαμε αρχικα φιλικα..αλλα στο τελος ανακαλυψαμε οτι ηθελε ο ενασ τον αλλο…τα φτιαξαμα για ενα μηνα μιλουσαμε απο το τηλ και απο καμερα μερικες φορες…ειχα αποφασισει εγω οτι θα παω να τον δω το πασχα στν αθηνα ειμασταν τοοοσο χαρουμενοι κ οι 2…αλλα τελικα λιγες μερες πριν παω να τον δω χωρισαμε για λογους τους οποιους ακομα δεν τους καταλαβα..τα εφτιαξε με μια αλλη αμεσωσ η απαντηση του; “την γουσταρα καιρο” 3 μηνες που τα ειχε με τν αλλη δεν μιλουσαμε και πολυ εγς πηγα στην αθηνα με τν κολλητη μου αλλα δεν θελησα να τον δω..μετα απο 3 μηνες που χωρησε με αυτη.. μου εστειλε μηνυμα εγω ομως τον ηθελααα τοοσο πολυ και δν μπορεσα να του αντυσταθω..τα ξανα βρηκαμε μιλησαμε μου ζητησε συγνωμη…τον συνχωρεσα..τελοσ παντων πηγα για 2 μηνες στν αθηνα το καλοκαιριι παιρασαμε τοοοσο ωραιααα θα τσ θυμαμαι για παντα αυτες τσ στιγμες…κατα τν αυγουστο που ειχα φυγει απο αθηνα μου λεει θα ερθψ βεροια να σε δω… τον λεωω ελα μου εχεις θελω να σε δω..τελικα ομως του ειπα οτι δεν γινεται γιατι επρεπε να παω διακοπες με τσ φιλες μου..κ για αυτο τν λογο νευριασε κ χωρησαμε…εγω μετα απο 1 μηνα τα εφτιαξα με ενα παιδι.. οπως τα εχει και αυτος με μιαα.. αλλα μου ειπε με θελει ακομα..και διαφορα τετοια μου στελνει καθε μερα μθνηματα με παιρνει τηλεφωναα..πφφ δεν ηερω τι να κανωω
ΑΣ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΣ..

γεια σασ εγω τι να πω…. πιστευα οτι ζω τον μεγαλω ερωτα αποσταση 520 χιλιομετρα μεχρι που πηρα την αποφαση και αποφασισαμε να μεινουμε μαζι…
παρατησα μανα πατερα γαι αυτον και τωρα ειμαι εδω μαζι του τον θελω προσπαθω να κανω οτι περναει απο το χερι μου και εκεινοσ με κανει και νιωθω σαν να μην εχω κακενι τιποτα κοιταει αλλεσ γυναικεσ και λεει αυτεσ ειναι γυναικαρεσ ενω εγω επειδη εχω καποια κιλα παρα πανο δεν αξιζω τι να πω…. το τελειο δεν υπαρχει ετσι δεν εινα???
επειδη ειμαι λιγο ποιο μελαχρινη απο εκεινοσ πρεπει να μου λεει οτι τι γυναικα την θελει ασπρη και του εξηγω οτι αυτα δεν στεκουν…με μειωνει συνεχεια εκτοσ οτι εχουμε και το αλλο οτι σπιτι μου μενεισ, δεν ειναι σπιτι σου… και του λεω λογικο στο σπιτι μου δεν θα μου φεροντουσαν ετσι… και μετα προσπαθη να τα μπαλοση
29 χρονοσ ειναι δεν του ζηταω πολιτελειεσ που αλλη γυναικα 8α ζηταγε πολλα.. και αντι να χαιρετε αυτο που εχει δεν το εκτημαει καθολου….
τι κανω πεστε μου την γνωμη σας: τον παρατω και φευγω η να κατσω;
ειμαι σε διλημα μεγαλο….αλλα δεν αντεχω να ακουω κ μ…..σ ομως.

καλησπερα….πριν τρια χρονια το καλοκαιρι γνωρισα ενα αγορι το οποιο το ερωτευτηκα με την πρωτη ματια….και εκεινος το ιδιο…αλλα δυστυχως ξεραμε και οι δυο πως θα μπορουσαμε να βρισκομαστε μονο για 2 βδομαδεσ καθε καλοκαιρι…
το καλοκαιρι ομως του 2010 αποφασισαμε να ειμαστε μαζι εστω και αυτο το λιγο…ομως ηταν πολυ λιγο για να αντεξει κ μετεπειτα αποσταση που μας χωριζε..
τσακωθηκαμε πολυ ασχημα εκεινη την χρονια θυμαμαι….ηταν σαν να ηταν συννενοημενο το συμπαν να μας χωρισει…
φετος λοιπον το καλοκαιρι ζητησαμε συγνωμη ο ενας στον αλλον και ειμασταν για δευτερη χρονια μαζιι…μετα απο τοσο καιρο που τον ξερω κ μετα απο ολα αυτα που εχουμε περασει μπορω να πω πως ειναι ολοκληρη η ζωη μου μονο οταν τον βλεπω χαμογελαω…
ομως και φετοσ αντιμετωπιζουμε το ιδιο προβλημα δεν ειναι οτι ειναι μακρυα αλλα εχουμε διαβασμα και δεν μπορουμε να βλεπομαστε….μου ειπε οτι με αγαπαει αλλα πρεπει να τον ξεπερασω γιατι ειναι αδυνατο να βλεπομαστε…
πως γινεται να με αγαπαει και να μου λεει κατι τετοιο? αφου οληη μου η ζωη ειναι αυτος…δεν μπορω να διασκεδασω να χαμογελασω αν δεν τον βλεπω…
τι να κανω??? τι να του πω?? ειναι ενα βασανιστηριο για εμενα….

Νομίζω ότι είναι το καλύτερο θέμα που θα μπορούσα να διαβάσω αυτή την περίοδο. Η σχέση μου μετράει 8 χρόνια, απο τα οποια τα 4 είμασταν μαζί..1 χρόνο ο στρατός που έπρεπε να κάνει..2 χρόνια τα ταξίδια που έπρεπε να φύγει και μέσα σε αυτά τα δύο χρόνια εγώ να βρίσκομαι στο εξωτερικό λόγω δουλειάς και συν ένα..δε ξέρω τι να κάνω. Είναι δύσκολο όσο και να αγαπας τον άλλον, γιατί ξέρεις ότι η σκέψη του είναι μαζί σου αλλά ειλικρινά τώρα..αυτό φτάνει? Στην καθημερινότητα σου δεν υπάρχει, η φυσική του παρουσία λείπει..μιλάς μαζί του και θες τοσα να του πεις που στο τελος καταλήγεις να μη λες τίποτα από τη ζωή σου γιατί νιώθεις ότι δεν τον αφορούν αφου έχει άλλη ζωή, συναναστρέφετε με άλλους ανθρώπους και ούτε εσύ υπάρχεις εκεί. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι σε μία τέτοια “σχέση” ο καθ’ένας είναι μόνος τους, δεν υπάρχει σχέση και η σχέση δε γεμίζει από 1 μήνα το χρόνο που θα είμαστε μαζί ουτε από λίγες μέρες και 5 τηλέφωνα την ημέρα. Πολλές φορές με πέρενει τηλέφωνο και όμως δε μιλάμε απλά ο καθ’ένας κάνει τη δουλειά του και έχουμε ανοιχτό το τηλέφωνο χωρίς να λέμε τίποτα.. Και όμως εδώ έρχεται το τραγικό, ότι μετά από τόσα χρόνια δε μπορείς να πεις στον άλλο χωρίζουμε..λόγω της απόστασης, όσο και αν έχει κουράσει και τους δύο. Απλά ελπίζεις ότι κάποια στιγμη οι ζωές σας μπορεί και να συμβαδίσουν.

Μακάρι να ήταν η απόσταση το μόνο πρόβλημα μας…

Καλησπερα.. ειμαι με το αγορι μου σχεδον δυο χρονια.. τον γνωρισα στην 3η γυμνασιου μεσω της κολλητης μου.. 3 μηνες αφου γνωριστηκαμε τα φτιαξαμε.. παρολα αυτα εχουμε χωρισει 3 φορες.. και τις 3 φορες εγω τον χωρισα..
η μια φορα ηταν επειδη μπλεχτηκε η πρωην του (που τελικα δεν ειχε συμβει κατι, απλως ηταν μια παρεξηγηση) την 2η 3ο προσωπο και την 3η απλα δεν αντεχα την αδιαφορια…
αφου χωρισαμε περασαν 7,5 μηνες και μου τηλεφωνησε και ζητησε να τα ξαναβρουμε.. εγω τον ειχα ξεχασει αλλα ΟΧΙ δεν τον ειχα ξεπερασει!!! Απλως μαθαινα να ζω χωρις αυτον..
τωρα ειμαστε ενα μηνα μαζι απο τοτε που τα ξαναβρηκαμε για 4η φορα.. Η αληθεια ειναι πως εχω συγχωρεσει πολλα. Τωρα αυτος δινει πανελληνιες, ενω εγω θα παω δευτερα λυκειου.. οι γονεις του θελουν να το στειλουν σε κολλεγιο για να σπουδασει αυτο που θελει και πριν 3 μερες το εμαθε και μου το ειπε…

το θεμα ειναι οτι δεν εδειξε να θελει να δοκιμασουμε την σχεση απο αποσταση.. Του το προτεινε η κολλητη μου και της ειπε οτι ποιος φοιτητης 18-19 χρονων δεν θα εκανε κατι με αλλη οταν θα βλεπει την αγαπημενη του καθε 3 μηνες ΣΤΗΝ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ…
η κολλητη μου του ειπε επισης να περιμενε εναν χρονο για να πηγαινα κι εγω να σπουδαζα αυτο που θελω.. αυτος ομως ειπε πως δεν με εχει ικανη να σπουδασω στο εξωτερικο.. παρολο που ειμαι μαθητρια του 16-17..
Ειπε πως σε 8-9 μηνες 8α χωρισουμε (αν φυσικα δεν εχει γινει κατι αλλο μεχρι τοτε & αν φυγει στο εξωτερικο)

το θεμα μου ειναι οτι δεν ξερω τι να κανω.. να μεινω?
γιατι λεει πως αν περασει αθηνα θα μεινει αθηνα, διοτι ειναι πολυυυυ καλος μαθητης!
Η’ να τον χωρισω?? ειναι πολυ καπως να ξερω οτι σε 8-9 μηνες θα τον χασω και να συνεχισω να ειμαι μαζι του σαν να μην εγινε τιποτα.. απο την αλλη λεω να ζησω αυτους τους μηνες οσο καλυτερα γινεται, και ο,τι γινει.. :/

σας παρακαλω απαντηστε μου!!
χρειαζομαι βοηθειαα 🙁

ΤΟΝ ΑΓΑΠΑΩ..

Πολυ όμορφο το site και πραγματικά αγγιζει πολυ κοσμο!! Εζησα και εγώ μια σχεση 2μισι χρόνια απο αποσταση!!
540 χιλιομετρα μας χώριζαν για 2 χρόνια και…τελικά καταλαβα οτι δεν παιζει ρολο η απόσταση αλλα ο αν8ρωπος που εχεις απεναντι σου!ο χαρακτηρας του κ η ειλικρινεια του!! αν δεις οτι υπαρχουν εστω κ μικρά σημαδια υποψιας η ψεμματος, γνώμη μου ειναι να το τελειώσεις γρηγορα γιατι 8α πληγω8εις με μαθηματικη ακριβεια ολο αυτο!!
το λεει καπιος που σχολουσα 4ώρα κ 8.10 ήμουν στο μαγαζι της μπροστα για εκπληξη!! βολτα, φαι κ παλι πίσω!! ξημερωματα πάλι πισω για δουλειά!! που κα8ε παρασκευη τα μαζευα κ κατω στον έρωτα μου!! 120,000 χιλιμετρα σε 2 χρονια!!!
αν ο συντροφος σου ειναι μακρια λογο δουλειας η σπουδων αλλαζει το θέμα αλλα δισκολα καποιος 8α κανει την κινηση να αφησει την ζωη του για να ακολου8ησει τον ερωτα του!! οσο δυνατος κ αν ειναι αυτος ο έρωτας!!
εγω προσωπικα κουραστηκα τουλαχιστον γιατι ο αν8ροπος μου ελεγε κανε υπομονη 8α αναιβω μονιμα κ ποτε δεν εγινε!!! Μονο λογια ενθουσιασμου που εισαι με τον αλλο κοντα!!! μετα η μοναξια δυστυχως κ ενα κολοτηλεφονο μόνο να σε ενώνει!! χώρια ο δρομος της επιστροφης!! χωρια τα εξοδα που με αφησε αυτη η σχεση!!! με διελησε ψυχολογικά κ οικονομικα!!

Γνώμη μου ειναι ολο αυτο!!
παντα 8α υπαρχουν εξερεσεις!!!αλλα δεν 8α το ξαναεκανα ποτέ στην ζωη μου!!! ποτε!!!!