Όλα αρχίσανε πριν από 10 χρόνια όταν ήμουνα στην ηλικία των 12 ετών, εγώ κι αυτός 16…
Έμενε Αθήνα αλλά ερχότανε κάθε καλοκαίρι στο χωριό και στις γιορτές…. έτσι άρχισε και η ιστορία μας…
Το καλοκαίρι του 2005 κάναμε για πρώτη φορά έρωτα… Ποτέ δεν το μετάνιωσα παρότι ήμουνα αρκετά μικρή, διότι ήτανε μαζί του….
Περάσαμε πολλές δύσκολες καταστάσεις όλα αυτά τα χρόνια με πολλά εμπόδια να μας χωρίζουνε και το κυριότερο απο όλα την αποσταση που ήτανε αρκετα μεγάλη…
Έχουνε περάσει πολλά χρόνια από τότε…. μεγαλώσαμε …. αλλάξαμε ζωές … σχέσεις … περάσαμε δυσκολίες και γενικώς η “σχέση” μας κ η επικοινωνία μας άρχισε να φθειρεται..
Όμως πιστεύω πως όντως η πρώτη αγάπη ποτέ δεν ξεχνιέται γιατί ετσι έγινε και με εμάς… Μπορεί να χαθήκαμε για αρκετά μεγάλο χρονικό διάστημα και πλέον να έχουμε ο καθένας διαφορετικό σύντροφο στη ζωή του όμως ακόμη βρισκόμαστε και κανουμε έρωτα, όπως την πρώτη μας φορα…..
Βέβαια ίσως δεν είναι σωστό διότι μέσα από όλο αυτό ίσως πληγωθούνε κάποια άτομα. Ομως στην αληθινή αγάπη δεν υπάρχει σωστό και λάθος…
Ξέρω πως ότι κι αν γίνει στις ζωές μας, πάντα κάτι θα μας ενώνει…
Για τον Βασιλάκη μου….!!!!
ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΗ ΙΣΤΟΡΙΑ
Καλά, αφού ακόμα βρίσκεστε ερωτικά, γιατί δεν είστε και επίσημα μαζί?
σε καταλαβαινω απολυτα.
Εγω ειμαι παντρεμενη κ εχω κ παιδια αλλα ακομα αγαπω τον πρωτο ερωτα μου, τον πρωτο αντρα που εκανα ερωτα, ημουν 14 κ αυτος 15 οταν γνωριστηκαμε. Περασανε 13 χρονια κ ακομα αγαπιομαστε περισσοτερο απο ποτε.
Τον ειδα τωρα μετα απο 8 χρονια που ήμασταν μακρια, ηταν φυσικο το παθος να φουντωσει παλι, δεν κρατηθηκαμε κ καναμε ερωτα ξανα.
Δεν ξερω που θα καταληξει, αλλα ο πρωτος ποτε δεν ξεχνιεται. Θα μου πεις γιατι παντρευτηκα αλλον;
Αγνωστο αφου ακομα αγαπαω εκεινον… εγω τον αφησα τοτε κ τον πληγωσα πολυ, τωρα μετανιωνω αλλα δεν μπορω να τον εχω στη ζωη μου οπως θελω….
ακριβως τα ιδια και εγω, δεν σβηνει η φλογα μονο φουντωνει, αστα να πανε!