Ο Πασχάλης Τερζής μας τραγουδά Κοίτα τα μάτια μου, ένα λαϊκό ερωτικό τραγούδι με δυνατή πενιά
Το κοίτα τα μάτια μου εκφράζει μια νοσταλγία σαν από άλλη εποχή, και ο Πασχάλης Τερζής σ αυτό το αντρικό ζειμπέκικο, κατακυριευμένος από το συναίσθημά του, ζητάει, σχεδόν απαιτεί, να τον κοιτάξεις κατευθείαν στα μάτια του, στον καθρέφτη της ψυχής του για να εκφράσει αυτό που δεν του αρκούν οι λέξεις να ομολογήσει, τον απόλυτο και καθολικό του έρωτα..
Ο Πασχάλης Τερζής μέσα από το τραγούδι αυτό, αντέχει και με απλό και λαϊκό τρόπο παροτρύνει τον έρωτα του να τον κοιτάξει στα μάτια και του ανοίγει την ψυχή του διάπλατα , για διαπιστώσει την αλήθεια του συναισθήματος του και του έρωτα του.
Σα να λέει ‘παρ΄τα όλα, δικά σου είναι όλα όσα βλέπεις’ και αυτό είναι κάτι που μόνο εκείνοι που έχουν ειλικρινή συναισθήματα τολμούν να κάνουν, μόνο εκείνοι που λένε την αλήθεια, μόνο εκείνοι που δεν έχουν τίποτα να κρύψουν και τελικά μόνο εκείνοι που ‘έχουν ψυχή’,
Στο κοίτα τα μάτια μου ο Πασχάλης Τερζής δηλώνει λεβέντικα ότι ο μόνος τρόπος που ξέρει να αγαπάει είναι με το να τα δίνει όλα και να μην κρύβει τίποτα και γι αυτό, φυσικά, παροπλίζεται και εύχεται να μην προδοθεί.
Μικρό τραγούδι σε διάρκεια και λιτό αλλά έντονο και τελικά επαρκές για να περάσει το μήνυμα του, ένας άντρας που έχει περάσει πολλά… μαζεύει τα κομμάτια του και τα τοποθετεί ξανά όλα σε έναν καινούριο έρωτα τέλος και αρχή. Ένας απλός άνθρωπος που στην προσπάθεια του να ομολογήσει τον έρωτα και την αγάπη του, φτάνει στο σημείο να μην τον χωρούν οι λέξεις, δεν λέει τίποτα και σαν ύστατο τρόπο έκφρασης ανοίγει τις πόρτες και τα παράθυρα της ψυχής τους παραδίνεται, ολότελα και παροπλίζεται υποκλινόμενος τελικά στην δύναμη του έρωτα του.
Κοίτα τα μάτια μου – Πασχάλης Τερζής, στιχοι
Στίχοι: Κωνσταντίνος Μανδάνης
Μουσική: Ευριπίδης Νικολίδης
Πρώτη εκτέλεση: Πασχάλης Τερζής
Εγώ δεν ξέρω ν’ αγαπάω τόσο λίγο
δίνω τα πάντα δίνω σώμα και ψυχή
μη μου ζητήσεις τελικά και συ να φύγω
δεν έχω πλέον τώρα άλλη αντοχή.
Κοίτα τα μάτια μου και θα με νιώσεις
κοίτα μη γίνεις μες το δάκρυ μου βροχή
κοίτα τα μάτια μου μη με προδώσεις
είσαι το τέλος μου εσύ και η αρχή.
Εγώ δεν ξέρω ν’ αγαπάω σαν τους άλλους
δίνω τα πάντα δίνω σώμα και ψυχή
είμαι απ’ τους έρωτες εκείνους τους μεγάλους
που δεν αλλάζουνε σε κάθε εποχή.
